Mendeley  

Zotero  

Yazdani D, Shahnazi S, Jamshidi A, Rezazadeh S, Mojab F. Study on variation of essential oil quality and quantity in dry and fresh herb of Thyme and Tarragon. J. Med. Plants 2006; 5 (17) :7-15
URL: http://jmp.ir/article-1-675-fa.html

مقدمه: گیاه آویشن (Thymus vulgaris L.) متعلق به خانواده Lamiaceae می‌باشد که در ایران 14 گونه معطر و چند ساله دارد. گیاه ترخون نیز با نام علمی Artemisia dracunculus L. متعلق به خانواده Asteraceae است که در ایران 34 گونه علفی و چندساله دارد. این دو گونه به صورت خودرو در ایران وجود نداشته بلکه به صورت کاشته شده و زراعی وجود دارند. با توجه به کاربرد وسیع اسانس این دو گونه در صنایع مختلف، تاثیر میزان رطوبت گیاه در هنگام اسانس‌گیری بر روی راندمان تولید اسانس و اجزای آن از اهمیت خاصی برخوردار می‌باشد. هدف: بررسی تغییرات کمی و کیفی اسانس دو گونه مذکور در اندام‌های خشک و تر گیاه. روش بررسی: در این تحقیق سرشاخه‌های هوایی آویشن و ترخون جمع‌آوری گردید و استخراج اسانس آنها با استفاده از دستگاه کلونجر و به روش تقطیر با آب انجام گرفت. سپس عملکرد اسانس و اجزای اسانس‌های به دست آمده با استفاده از دستگاه GC/MS تعیین شد. یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که در گیاه ترخون در مقایسه گیاه تازه با گیاه خشک شده در دمای 35 درجه سانتی‌گراد تفاوت چندانی در میزان و اجزای اسانس دیده نمی‌شود ولی در مورد گیاه آویشن خشک کردن گیاه در دمای 35 درجه سانتی‌گراد موجب کاهش میزان اسانس و ترکیبات اصلی می‌گردد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که برای تهیه اسانس گیاه ترخون می‌توان از گیاه تازه و یا خشک شده در دمای محیط استفاده نمود اما برای تهیه اسانس گیاه آویشن بهتر است از گیاه به صورت تازه استفاده شود.