سال 17، شماره 68 - ( 9-1397 )
سال 17 شماره 68 صفحات 73-66 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
tahershamsiAbstract: Background: Proper nutritional support is one of the important caring aspects i F, rezaei K, khosravi S, kheyri Z, memarzadeh M R, rafiei F. Effect of Oral Drop Gastrolit (Zataria multiflora) on Gastric Residual Volume in Mechanically Ventilated Patients Hospitalized in the Intensive Care Units. J. Med. Plants 2018; 17 (68) :66-73
URL: http://jmp.ir/article-1-1633-fa.html
URL: http://jmp.ir/article-1-1633-fa.html
طاهرشمسی فایزه، رضایی کورش، خسروی شراره، خیری زاهدین، معمارزاده محمدرضا، رفیعی فاطمه. تأثیر قطره خوراکی گاسترولیت (اسانس آویشن شیرازی) بر حجم باقیمانده معده در بیماران تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش‌های مراقبت ویژه. فصلنامه گياهان دارویی. 1397; 17 (68) :66-73
فایزه طاهرشمسی1 
، کورش رضایی* 2، شراره خسروی1 ، زاهدین خیری1 ، محمدرضا معمارزاده3 ، فاطمه رفیعی1
، کورش رضایی* 2، شراره خسروی1 ، زاهدین خیری1 ، محمدرضا معمارزاده3 ، فاطمه رفیعی1
1- دانشگاه علوم پزشکی اراک
2- دانشگاه علوم پزشکی اراک ، k.rezaei@arakmu.ac.ir
3- شرکت داروسازی باریچ اسانس
2- دانشگاه علوم پزشکی اراک ، k.rezaei@arakmu.ac.ir
3- شرکت داروسازی باریچ اسانس
چکیده: (1312 مشاهده)
مقدمه: یکی از مهم‌ترین جنبه‌های مراقبت از بیماران بستری در بخش‌های مراقبت ویژه، حمایت تغذیهای میباشد. یکی از شاخص‌های پایش برای بررسی تحمل تغذیه در این بیماران، اندازه‌گیری حجم باقیمانده معده میباشد.
هدف: این مطالعه با هدف بررسی تأثیر قطره خوارکی گاسترولیت (آویشن شیرازی)، بر حجم باقیمانده معده در بیماران تحت تهویه مکانیکی که در بخش مراقبت ویژه بستری می‌باشند، انجام گرفت.
روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی 50 بیمار تحت تهویه مکانیکی با نمونه‌گیری هدفمند در مطالعه وارد شده و با تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله (گاسترولیت)، و کنترل (پلاسبو یا آب) تقسیم شدند. به بیماران گروه مداخله روزانه سه نوبت قطره گاسترولیت (20 قطره) داده میشد. قبل از گاواژ حجم باقیمانده اندازه گیری میشد. میانگین حجم باقیمانده بیماران در مدت 4 روز با استفاده از تست‌های آماری من ویتنی و فریدمن مقایسه شد.
نتایج: نتایج نشان داد اکثر بیماران مذکر (60 درصد)، دارای میانگین و انحراف معیار سنی 06/63±6/19 می‌باشند. حجم باقیمانده در گروه مداخله روند کاهشی داشته اما در گروه کنترل روند افزایشی داشته است. همچنین میانگین حجم باقیمانده در گروه مداخله در روزهای دوم، سوم، و چهارم به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (0001/0P<). میزان مایع گاواژ شده در دو گروه از روز اول تا چهارم افزایش داشت، اما در گروه مداخله افزایش آن بیشتر بود.
نتیجه‌گیری: مصرف قطره گاسترولیت می‌تواند باعث کاهش حجم باقیمانده معده در بیماران تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش‌های مراقبت ویژه می‌شود.
هدف: این مطالعه با هدف بررسی تأثیر قطره خوارکی گاسترولیت (آویشن شیرازی)، بر حجم باقیمانده معده در بیماران تحت تهویه مکانیکی که در بخش مراقبت ویژه بستری می‌باشند، انجام گرفت.
روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی 50 بیمار تحت تهویه مکانیکی با نمونه‌گیری هدفمند در مطالعه وارد شده و با تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله (گاسترولیت)، و کنترل (پلاسبو یا آب) تقسیم شدند. به بیماران گروه مداخله روزانه سه نوبت قطره گاسترولیت (20 قطره) داده میشد. قبل از گاواژ حجم باقیمانده اندازه گیری میشد. میانگین حجم باقیمانده بیماران در مدت 4 روز با استفاده از تست‌های آماری من ویتنی و فریدمن مقایسه شد.
نتایج: نتایج نشان داد اکثر بیماران مذکر (60 درصد)، دارای میانگین و انحراف معیار سنی 06/63±6/19 می‌باشند. حجم باقیمانده در گروه مداخله روند کاهشی داشته اما در گروه کنترل روند افزایشی داشته است. همچنین میانگین حجم باقیمانده در گروه مداخله در روزهای دوم، سوم، و چهارم به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (0001/0P<). میزان مایع گاواژ شده در دو گروه از روز اول تا چهارم افزایش داشت، اما در گروه مداخله افزایش آن بیشتر بود.
نتیجه‌گیری: مصرف قطره گاسترولیت می‌تواند باعث کاهش حجم باقیمانده معده در بیماران تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش‌های مراقبت ویژه می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
فارماكولوژی و سم شناسی
دریافت: 1395/12/4 | پذیرش: 1396/9/4 | انتشار: 1397/7/7
دریافت: 1395/12/4 | پذیرش: 1396/9/4 | انتشار: 1397/7/7
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
