Roghani M, Baluchnejadmojarad T, Ramazani M. The Effect of Chronic Oral Feeding of
Apium graveolens on Learning and Memory in Diabetic Rats. J. Med. Plants 2008; 7 (27) :98-105
URL:
http://jmp.ir/article-1-444-fa.html
روغنی مهرداد، بلوچنژادمجرد توراندخت، رمضانی مرجان. بررسی اثر تجویز خوراکی و درازمدت بخش هوایی کرفس کوهی بر یادگیری و حافظه موش صحرایی دیابتی شده. فصلنامه گياهان دارویی. 1387; 7 (27) :98-105
URL: http://jmp.ir/article-1-444-fa.html
1- دانشیار، گروه فیزیولوژی و مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد ، mehjour@yahoo.com
2- دانشیار، گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران
3- دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد
چکیده: (7617 مشاهده)
مقدمه: دیابت قندی به ویژه نوع 1 موجب بروز اختلال در روندهای مرتبط با یادگیری، حافظه و شناخت در جامعه انسانی و حیوانات آزمایشگاهی میشود. هدف: با توجه به اثر سودمند کرفس کوهی بر سطح پراکسیداسیون لیپیدی در مدل تجربی هیپرلیپیدمی و سطح چربیهای سرم در مدل تجربی دیابت قندی، اثر تجویز خوراکی و درازمدت این گیاه بر یادگیری و حافظه در موشهای صحرایی دیابتی بررسی شد. روش بررسی: برای این منظور موشهای صحرایی نر (40=n) به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با کرفس کوهی، دیابتی، و دیابتی تحت درمان با کرفس کوهی تقسیمبندی شدند. دو گروه تحت تیمار با کرفس کوهی پودر گیاه مخلوط شده با غذای استاندارد موش (15/1) را به مدت 6 هفته بدون محدودیت دریافت کردند. برای دیابتی نمودن موشها از استرپتوزوتوسین به فرم تک دوز و داخل صفاقی به میزان 60 میلیگرم بر کیلوگرم وزن حیوان استفاده شد. به علاوه، برای بررسی حافظه و یادگیری حیوانات، میزان عملکرد از نظر تاخیر اولیه و تاخیر در حین عبور2 در آزمون اجتنابی غیرفعال و درصد رفتار تناوب با استفاده از ماز Y در پایان کار تعیین شد. نتایج: در موشهای دیابتی و دیابتی تحت تیمار با کرفس کوهی افزایش معنیدار در مورد تاخیر اولیه در مقایسه با گروه کنترل به دست آمد (05/0p<). به علاوه، از نظر تاخیر اولیه هیچگونه تفاوت معنیدار بین دو گروه دیابتی و دیابتی تحت تیمار مشاهده نشد که خود به مفهوم عدم تغییر توانایی موشها در کسب اطلاعات جدید در موشهای دیابتی تحت تیمار است. همچنین، کاهش تاخیر در حین عبور در موشهای دیابتی (05/0p<) و افزایش آن (05/0p<) در موشهای دیابتی تحت تیمار در پایان کار به خوبی مشاهده شد. از طرف دیگر، تیمار موشهای گروه کنترل با کرفس کوهی تغییر معنیدار تاخیر در حین عبور را در مقایسه با گروه کنترل به دنبال نداشت. نتایج تست ماز Y نیز نشان داد که درصد تناوب در گروه دیابتی تحت تیمار با کرفس بیشتر از گروه دیابتی بوده (05/0>p) و تجویز کرفس به گروه کنترل نیز تغییر معنیدار در مقایسه با گروه کنترل ایجاد ننمود. نتیجهگیری: مصرف خوراکی و درازمدت کرفس کوهی موجب تقویت توانایی نگهداری اطلاعات در حافظه و به یادآوری آنها در حیوانات دیابتی میشود و همچنین در بهبود حافظه فضایی آنها تاثیر دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
فارماكولوژی و سم شناسی دریافت: 1386/8/25 | پذیرش: 1387/3/25 | انتشار: 1387/6/30