Naghdi Badi H (Ph.D.), Omidi H (Ph.D.), Golzad A (M.Sc. Student), Torabi H (Ph.D.), Fotookian MH (Ph.D.). Change in Crocin, Safranal and Picrocrocin Content and Agronomical Characters of Saffron (
Crocus sativus L.) under Biological and Chemical of Phosphorous Fertilizers. J. Med. Plants 2011; 10 (40) :58-68
URL:
http://jmp.ir/article-1-182-fa.html
نقدیبادی حسنعلی، امیدی حشمت، گلزاد علی، ترابی حسین، فتوکیان محمدحسین. تغییرات میزان کروسین، پیکروسین و سافرانال و ویژگیهای زراعی زعفران (
Crocus sativus L.) تحت تأثیر کودهای زیستی و شیمیایی فسفره. فصلنامه گياهان دارویی. 1390; 10 (40) :58-68
URL: http://jmp.ir/article-1-182-fa.html
1- دانشیار پژوهش، گروه پژوهشی کشت و توسعه، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی
2- استادیار، دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد ، Heshmatomidi@yahoo.com
3- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد
4- استادیار، دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد
چکیده: (17588 مشاهده)
مقدمه: کودهای زیستی به عنوان جایگزینی برای کودهای شیمیایی در کشاورزی پایدار مطرح هستند که موجب حاصلخیزی خاک و رشد گیاه میشوند. بنابراین، بررسی اثر کودهای زیستی از جمله فسفر زیستی بر گیاهان دارویی مهم نظیر زعفران از اهمیت ویژهای برخوردار است. هدف: ارزیابی تأثیر کودزیستی و شیمیایی فسفر بر عملکرد کمی و میزان ترکیبات موثره مهم زعفران (Crocus sativus L.). روش بررسی: این مطالعه در منطقهی آبسرد - تهران در سالهای 1386 تا 1387 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار و چهار تیمار کودی اجرا شد. تیمارهای کودی شامل شاهد یا بدون مصرف کود فسفره (1p)، کود شیمیایی فسفات آمونیوم به میزان 150 کیلوگرم در هکتار (2p)، کود زیستی بارور 2 به میزان 100 گرم در هکتار (3p) و تیمار مصرف تلفیقی کود شیمیایی فسفات آمونیوم به میزان 75 کیلوگرم در هکتار و کود زیستی بارور 2 به میزان 50 گرم در هکتار (4p) بودند. نتایج: تیمارهای کودی بر طول کلاله و خامه تازه، طول و تعداد برگ، وزن کورم، عملکرد کلاله و خامه، میزان پیکروسین، سافرانال و کروسین زعفران تأثیر معنیداری داشته است (01/0 p<). اگرچه عملکرد کلاله و خامه در تیمار 2p و تیمار 4p تفاوت معنیداری نداشت، ولی مصرف 100 گرم کود زیستی در هکتار (3p) علاوه بر حصول بالاترین عملکرد زعفران، سبب افزایش حدود 77/13 درصدی عملکرد کلاله و خامه نسبت به تیمار کود شیمیایی فسفات آمونیوم (2p) شده است. تیمار 3p (100 گرم کود زیستی در هکتار)، بهترین تیمار از نظر میزان پیکروسین بود. همچنین بیشترین میزان سافرانال و کروسین در تیمار تلفیقی فسفر به میزان 75 کیلوگرم در هکتار و کود زیستی بارور 2 به میزان 50 گرم در هکتار (4p) حاصل شد. نتیجهگیری: عملکرد کمی و کیفی گیاه زعفران با کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی فسفره افزایش یافت. همچنین با مصرف کود زیستی فسفره میتوان مصرف کود شیمیایی فسفر را کاهش داد که حرکتی در راستای کشاورزی پایدار و کاهش آلودگیهای زیستی میباشد.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
كشاورزی و اتنوبوتانی دریافت: 1389/7/23 | پذیرش: 1390/9/27 | انتشار: 1390/11/1