Mendeley  

Zotero  

Mohammadi S, Fallah huseini H, Afkhami Ardacani M, Salami M, Bolurani S. Effects of Silymarin on Insulin Resistance and Blood Lipid Profile in First-degree Relatives of Type 2 Diabetic Patients. J. Med. Plants 2013; 12 (46) :170-176
URL: http://jmp.ir/article-1-103-fa.html

مقدمه: دیابت بیماری مزمنی است که به دلیل کمبود یا کاهش عملکرد انسولین موجب افزایش سطح گلوکز خون و اختلالات متابولیسمی بدن می‌شود. به نظر می‌رسد که سیلی‌مارین یا عصاره تام بذر گیاه Silibum marianum L. به عنوان احیا کننده رادیکال‌های آزاد می‌تواند در کاهش مقاومت سلول‌های بدن نسبت به انسولین و سطح لیپیدهای خون مؤثر باشد. هدف: این مطالعه به منظور بررسی اثر سیلی‌مارین بر میزان مقاومت به انسولین و سطح لیپیدهای خون در فامیل درجه یک بیماران دیابتی نوع 2 طراحی و اجرا شده است. روش بررسی: مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 60 نفر از افراد سالم با BMI بالاتر از 25 و فامیل درجه یک بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. داوطلبان به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفری تقسیم و به یک گروه روزانه دو کپسول سیلی‌مارین 140 میلی‌گرمی و گروه دیگر به طور مشابه دارونما به مدت 12 هفته تجویز شد. از داوطلبان در شروع و بعد از 12 هفته آزمایش‌ها شامل اندازه‌گیری سطح انسولین، گلوکز، هموگلوبین گلیکوزیله، کلسترول، تری گلیسیرید، LDL، HDL خون در حالت ناشتا و سطح گلوکز خون دو ساعته انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که سطح لیپید و گلوکز خون بین دو گروه قبل از شروع در مقایسه با پایان مطالعه تفاوت معنی‌داری ندارد. سطح انسولین و میزان مقاومت به انسولین در خون در گروه دریافت کننده دارو در مقایسه با گروه دارونما و در مقایسه با شروع مطالعه کاهش معنی‌داری داشت. نتیجه‎گیری: تجویز سیلی‌مارین به داوطلبان فامیل درجه یک بیماران دیابتی نوع 2 موجب کاهش سطح انسولین و میزان مقاومت به انسولین در خون شد.