Dakhili M, Zahraei Salehi T, Torabi Goodarzi M, Khavari A. Evaluation of Antimicrobial Effects of 4 Medicinal Plants Against
Salmonella typhymurium and Comparision them with Common Antibiotics in Veterinary Medicine. J. Med. Plants 2006; 5 (20) :21-26
URL:
http://jmp.ir/article-1-650-fa.html
دخیلی محمد، زهرایی صالحی تقی، ترابی گودرزی مجید، خاوری احمد. ارزیابی اثرات ضدمیکروبی اسانس چهار گیاه دارویی بر سالمونلاتیفی موریوم و مقایسه آنها با آنتیبیوتیکهای رایج در دامپزشکی. فصلنامه گياهان دارویی. 1385; 5 (20) :21-26
URL: http://jmp.ir/article-1-650-fa.html
1- استادیار، گروه میکروبیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی قم
2- دانشیار، گروه میکروبیولوژی و ایمونولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ، tsalehi@ut.ac.ir
3- دامپزشک و کارشناس ارشد، گروه دامپزشکی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قم
4- کارشناس میکروبیولوژی، گروه دامپزشکی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قم
چکیده: (7170 مشاهده)
مقدمه: گیاهان آویش شیرازی Zataria multiflora Boiss.، خالواش Mentha pulegium L. ، مرزنجوش L. Origanum vulgare و رازیانه Foeniculum vulgare Miller از گیاهان دارویی در طب سنتی ایران بوده و مطالعه اثرات ضدمیکروبی آنها ضروری و لازم به نظر میرسد. هدف: هدف این بررسی ارزیابی اثر ضدمیکروبی اسانسهای این گیاهان بر باکتری سالمونلاتیفیموریوم و مقایسه فعالیت باکتریکشی آنها با آنتیبیوتیکهای انروفلوکساسین، اریترومایسین، کلرامفنیکل، اکسیتتراسایلکین و فلومکویین بود. روش بررسی: اسانس این گیاهان به روش تقطیر با بخارآب استخراج و ترکیب اسانسها با دستگاه گاز کروماتوگرافی / طیفسنج جرمی MS/GC انجام شد. حداقل غلظت بازدارنده (MIC) و کشنده (MBC) با رقتهای مختلف اسانس بر روی باکتری سالمونلاتیفیموریوم در آزمایشگاه بررسی شد. یافتهها: نتایج نشان داد در میان اسانسهای گیاهی اسانس آویشن، رازیانه + آویشن و مرزنجوش + آویشن نسبت به سایر گروهها با اختلاف معنیداری قطر هاله بزرگتری نسبت به سایرین دارند (5/0 p<). کمترین غلظت اسانس ممانعت کننده از رشد(MIC) در مورد گیاه آویشنml /µg 50/156 و کمترین غلظت باکتریکشی آن (MBC) ml/µg50/312 بود. نتیجهگیری: تاثیر اسانس آویش شیرازی بر سالمونلاتیفیموریوم در مقایسه با سه آنتیبیوتیک فلومکوئین، اکسی تتراسایکلین و اریترومایسین بسیار بیشتر بود. فعالیت اسانس خالواش نیز از دو آنتیبیوتیک اکسی تتراسایکلین و اریترومایسین بیشتر بود. اسانس دو گیاه آویش شیرازی و مرز نجوش در سه ترکیب گاماترپینن، تیمول، کارواکرول مشترک بود. ترکیب اصلی گیاه خالواش را پولگون، لیمونن و آلفاپینن تشکیل میداد و آلفاپینن بین دو گیاه آویشن و خالواش ترکیب مشترک بود.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
فارماكوگنوزی و فارماسيوتيكس دریافت: 1383/12/23 | پذیرش: 1385/9/4 | انتشار: 1385/11/1