سال 19، شماره 74 - ( 3-1399 )
سال 19 شماره 74 صفحات 83-73 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sheikhi S, Khamesipour A, Radjabian T, Mojallal Tabatabaei Z, Ghazanfari T. Effects of hydroalcoholic extract of Glycyrrhiza glabra and glycyrrhizic acid on promastigote and amastigote of Leishmania major (MRHO/IR/75/ER). J. Med. Plants 2020; 19 (74) :73-83
URL: http://jmp.ir/article-1-2234-fa.html
URL: http://jmp.ir/article-1-2234-fa.html
شیخی شیما، خامسی پور علی، رجبیان طیبه، مجلل طباطبایی زهرا، غضنفری طوبی. بررسی اثر عصاره هیدروالکلی ریشه‌ی شیرین‌بیان (Glycyrrhiza glabra L.) و گلیسیریزیک اسید بر پروماستیگوت و آماستیگوت لیشمانیا ماژور سویه ایران ( (MRHO/IR/75/ERدر شرایط In vitro. فصلنامه گياهان دارویی. 1399; 19 (74) :73-83
شیما شیخی1 
، علی خامسی پور2 ، طیبه رجبیان3 ، زهرا مجلل طباطبایی4 ، طوبی غضنفری* 5
، علی خامسی پور2 ، طیبه رجبیان3 ، زهرا مجلل طباطبایی4 ، طوبی غضنفری* 5
1- گروه ایمنیشناسی،دانشکده علوم پزشکی شاهد، تهران، ایران
2- مرکز آموزش و پژوهش پوست و جذام دانشگاهعلوم پزشکیتهران، تهران، ایران
3- گروه زیستشناسی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
4- گروه بیوشیمی، مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران
5- مرکز تحقیقات تنظیم پاسخهای ایمنی دانشگاه شاهد، تهران، ایران ،tghazanfari@yahoo.com
2- مرکز آموزش و پژوهش پوست و جذام دانشگاهعلوم پزشکیتهران، تهران، ایران
3- گروه زیستشناسی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
4- گروه بیوشیمی، مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران
5- مرکز تحقیقات تنظیم پاسخهای ایمنی دانشگاه شاهد، تهران، ایران ،
چکیده: (3243 مشاهده)
مقدمه: لیشمانیوز جلدی (سالک) توسط گونه‌های مختلف لیشمانیا ایجاد می‌شود. ترکیبات پنج ظرفیتی آنتیموان به عنوان خط اول درمان سالک، همراه با محدودیت‌ها و عوارض جانبی می‌باشند. استفاده از داروهای گیاهی به دلیل سمیت و هزینه کمتر-کارایی و دسترسی بیشتر مورد توجه قرار دارند. هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره هیدروالکلی ریشه شیرین‌بیان و گلیسیریزیک اسید بر پروماستیگوت‌ها و آماستیگوت‌های لیشمانیا ماژور می‌باشد. روش بررسی: عصاره هیدروالکلی ریشه شیرین‌بیان، گلیسیریزیک اسید یا گلوکانتیم در دوزهای مختلف همراه با پروماستیگوت لیشمانیا ماژور در دمای ٢٦ درجه سانتی‌گراد در پلیت کشت سلول به مدت ٢٤ و ٤٨ ساعت انکوبه و درصد بقا پروماستیگوت‌ها به روش MTT بررسی شد. سپس دوزهای مشخص از عصاره هیدروالکلی ریشه شیرین‌بیان، گلیسیریزیک اسید یا گلوکانتیم به کشت ماکروفاژهای آلوده به انگل لیشمانیا ماژور اضافه و بعد از ٢٤ ساعت میانگین تعداد آماستیگوت‌ها در ماکروفاژها محاسبه شد. نتایج: نتایج حاصل از درصد بقا پروماستیگوت و آماستیگوت لیشمانیاماژور نشان داد که IC٥٠ عصاره هیدروالکلی ریشه شیرین‌بیان، گلیسیریزیک اسید و گلوکانتیم بر پروماستیگوت به ترتیب ٠١٨/٠ ± ١٢٥٠، ٠١٧/٠±٣٠٠٠ و ٠٤٣/٠±٥٠ میکروگرم در میلی‌لیتر بعد از ٢٤ ساعت و ٠١٦/٠ ± ٠١٧/٠، ١٠٠٠/٠ ± ٣٠٠٠ و ٠٠٩/٠ ± ٢٥ میکروگرم در میلی‌لیتر بعد از ٤٨ ساعت می‌باشد. همچنین IC٥٠ عصاره ریشه، گلیسیریزیک اسید و گلوکانتیم بر آماستیگوت لیشمانیا ماژور به ترتیب ٥٠٠، ١٠٠٠ و ٢٥ میکروگرم در میلی‌لیتر برآورد شد. نتیجه‌گیری: عصاره هیدروالکلی ریشه شیرین‌بیان و گلیسیریزیک اسید دارای اثر کشندگی بر پروماستیگوت و آماستیگوت لیشمانیا ماژور در شرایط برون‌تنی است.
نوع مطالعه: تحقیقاتی کوتاه |
موضوع مقاله:
گياهان دارویی
دریافت: 1397/5/20 | پذیرش: 1397/9/5 | انتشار: 1399/4/31
دریافت: 1397/5/20 | پذیرش: 1397/9/5 | انتشار: 1399/4/31
فهرست منابع
1. Desjeux P. Leishmaniasis: public health aspects and control. Clinics in Dermatol. 1996;14 (5): 417-23. [DOI:10.1016/0738-081X(96)00057-0]
2. Ashford R and Desjeux P. Estimation of population at risk of infection and number of cases of leishmaniasis. Parasitology Today 1992 ;8 (3): 104-5. [DOI:10.1016/0169-4758(92)90249-2]
3. Murray HW, Berman JD, Davies CR and Saravia NG. Advances in leishmaniasis. The Lancet 2005; 366 (9496): 1561-77. [DOI:10.1016/S0140-6736(05)67629-5]
4. Saha P, Mukhopadhyay D and Chatterjee M. Immunomodulation by chemotherapeutic agents against leishmaniasis. International Immunopharmacol. 2011; 11 (11): 1668-79. [DOI:10.1016/j.intimp.2011.08.002]
5. Croft SL and Yardley V. Chemotherapy of leishmaniasis. Current Pharmaceutical Design. 2002; 8 (4): 319-42. [DOI:10.2174/1381612023396258]
6. Croft SL, Sundar S and Fairlamb AH. Drug resistance in leishmaniasis. Clinical Microbiol. Reviews 2006; 19 (1): 111-26. [DOI:10.1128/CMR.19.1.111-126.2006]
7. Oryan A. Plant-derived compounds in treatment of leishmaniasis. IJVR. 2015; 16 (1): 1.
8. Nezamabadi N, Rahimian MH, Zand E and Alizadeh H. Investigation of some ecophysiological aspects of licorice (Glycyrrhiza glabra) rhizomes. JAEP. 2007; 74 (2): 45-61.
9. Khanahmadi M. and et al. A review on medicinal plant of Glycyrrhiza glabra L. J. Med. Plants 2013; 2 (46): 1-12.
10. Damle M. Glycyrrhiza glabra (Liquorice)-a potent medicinal herb. International Journal of Herbal Medicine 2014; 2 (2): 132-6.
11. Kaur R, Kaur H and Dhindsa AS. Glycyrrhiza glabra: a phytopharmacological review. IJPSR. 2013; 4 (7): 2470.
12. Bahmani M, Rafieian-Kopaei M, Jeloudari M, Eftekhari Z, Delfan B, Zargaran A, et al. A review ofthe health effects and uses of drugs of plant licorice (Glycyrrhiza glabra L.) in Iran. Asian Pacific Journal of Tropical Disease 2014; 4 (2): 847-9. [DOI:10.1016/S2222-1808(14)60742-8]
13. Asl MN and Hosseinzadeh H. Review of pharmacological effects of Glycyrrhiza sp. and its bioactive compounds. Phytotherapy Res. 2008; 22 (6): 709-24. [DOI:10.1002/ptr.2362]
14. Varsha S, Agrawal R and Sonam P. Phytochemical screening and determination of anti-bacterial and anti-oxidant potential of Glycyrrhiza glabra root extracts. JERAD. 2013; 7 (4A): 1552.
15. Pompei R, Flore O, Marccialis MA, Pani A and Loddo B. Glycyrrhizic acid inhibits virus growth and inactivates virus particles. Nature 1979; 281 (5733): 689. [DOI:10.1038/281689a0]
16. Sheela M, Ramakrishna M and Salimath BP. Angiogenic and proliferative effectsof the cytokine vegf in ehrlich ascites tumor cells is inhibited by Glycyrrhiza glabra. International Immunopharmacol. 2006; 6 (3): 494-8. [DOI:10.1016/j.intimp.2005.07.002]
17. Bordbar N, Karimi MH and Amirghofran Z. The effect of glycyrrhizin on maturation and t cell stimulating activity ofdendritic cells. Cellular Immunol. 2012; 280 (1): 44-9. [DOI:10.1016/j.cellimm.2012.11.013]
18. Chen M, Zhai L, Christensen SB, Theander TG and Kharazmi A. Inhibition of fumarate reductase in Leishmania major and L. donovani by chalcones. AAC. 2001; 45 (7): 2023. [DOI:10.1128/AAC.45.7.2023-2029.2001]
19. Chen M, Theander TG, Christensen SB, Hviid L, Zhai L and Kharazmi A. Licochalcone a, a new antimalarial agent, inhibits in vitro growth of the human malaria parasite Plasmodium falciparum and protects mice from p. yoelii infection. AAC. 1994; 38 (7): 1470-5. [DOI:10.1128/AAC.38.7.1470]
20. Christensen SB, Ming C, Andersen L, Hjørne U, Olsen CE, Cornett C and et al. An antileishmanial chalcone from chinese licorice roots. Planta Medica 1994; 60 (02): 121-3. [DOI:10.1055/s-2006-959431]
21. Bhattacharjee S, Bhattacharjee A, Majumder S, Majumdar SB and Majumdar S. Glycyrrhizic acid suppresses cox-2-mediated anti-inflammatory responses during Leishmania donovani infection. J. Antimicrobial Chemotherapy 2012; 67 (8): 1905-14. [DOI:10.1093/jac/dks159]
22. Hosseini A, Jaffary F, Asghari GR, Hejazi SH and Bidabadi LS. In vitro effects of turmeric and licorice total extracts on L. major promastigotes. I.U.M.S. 2012; 29 (169): 2541-51.
23. Chen M, Christensen SB, Blom J, Lemmich E, Nadelmann L, Fich K and et al. Licochalcone A, a novel antiparasitic agent with potent activity against human pathogenic protozoan species of Leishmania. AAC. 1993; 37 (12): 2550-6. [DOI:10.1128/AAC.37.12.2550]
24. Chen M, Christensen S, Theander TG and Kharazmi A. Antileishmanial activity of licochalcone A in mice infected with Leishmania major and in hamsters infected with Leishmania donovani. AAC. 1994; 38 (6): 1339-44. [DOI:10.1128/AAC.38.6.1339]
25. Bhattacharjee A, Majumder S, Majumdar SB, Choudhuri SK, Roy S and Majumdar S. Co-administration of glycyrrhizic acid with the antileishmanial drug sodium antimony gluconate (SAG) cures SAG-resistant visceral leishmaniasis. International Journal of Antimicrobial Agents. 2015; 45 (3): 268-77. [DOI:10.1016/j.ijantimicag.2014.10.023]
26. McClure CD, Nolan LL and et al. Herb extracts as potential antiprotozoal agents. International Symposium on Medicinal and Aromatic Plants 1995; 426 (10): 91-104. [DOI:10.17660/ActaHortic.1996.426.10]
27. Sangian H, Faramarzi H, Yazdinezhad A, Mousavi SJ, Zamani Z, Noubarani M and et al. Antiplasmodial activity of ethanolic extracts of some selected medicinal plants from the northwest of Iran. Parasitology Res. 2013; 112 (11): 3697-701. [DOI:10.1007/s00436-013-3555-4]
28. Kumada H. Long-term treatment of chronic hepatitis C with glycyrrhizin [stronger neo-minophagen C (SNMC)] for preventing liver cirrhosis and hepatocellular carcinoma. Oncol. 2002; 62 (1): 94-100. [DOI:10.1159/000048283]
29. Hirabayashi K, Iwata S, Matsumoto H, Mori T, Shibata S, Baba M and et al. Antiviral activities of glycyrrhizin and its modified compounds against human immunodeficiency virus type 1 (HIV-1) and herpes simplex virus type 1 (HSV-1) in vitro. Chemical and Pharmaceutical Bulletin. 1991; 39 (1): 112-5. [DOI:10.1248/cpb.39.112]
30. Su X, Chen H and Wang L. Clinical and laboratory observation on the effect of glycyrrhizin in acute and chronic viral hepatitis. J. Traditional Chinese Medicice 1984; 4 (2): 127-32.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
