مقدمه: با توجه به اهمیت و خاصیت بسیار بالای گیاهان دارویی می‌توان به چای سبزاشاره نمود. پاکلی تاکسل یک داروی شیمی درمانی است که می‌تواند باعث مسمومیت کلیوی از جمله تغییرات دژنراتیو در پارانشیم کلیه شود.

هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر چای سبز به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی روی بافت کلیه و سطح شاخص‌های خونی عملکرد کلیه در موش‌های تیمار شده با پاکلی تاکسل می‌باشد.

روش بررسی: برای انجام این آزمایش تعداد 35 سر موش نژاد NMRI به 7 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل 1 هیچ ماده‌ای دریافت نکرد، گروه کنترل 2 سالین به مدت هفت روز، گروه شاهد 1 تزریق IP داروی پاکلی تاکسل به مقدار 3/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم به مدت سه روز متوالی، گروه شاهد 2 و 3 عصاره چای سبز را به ترتیب با دوزهای 200 و 300 میلی‌گرم بر کیلوگرم برای بیست و هشت روز دریافت کردند. گروه آزمایشی 1 و 2 تحت تیمار با عصاره چای سبز و پاکلی تاکسل قرار گرفتند که ابتدا به ترتیب دوزهای ذکر شده چای سبز را برای بیست و هشت روز و پاکلی تاکسل را به مقدار 3/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم از روز چهاردهم به مدت سه روز متوالی دریافت کردند. هفت روز پس از آخرین تزریق، کلیه‌ها جدا شد و پس از فیکس شدن در محلول بافر فرمالین، با هماتوکسیلین و ائوزین رنگ‌آمیزی شده و مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین سطح اوره و کراتینین خون نیز اندازه‌گیری شد. داده‌ها با آزمون ANOVA تجزیه و تحلیل شدند. سطوح اوره و کراتینین خون در گروه شاهد 1 در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنا‌داری داشت که پس از بکارگیری عصاره چای سبز در گروه‌های آزمایشی 1 و 2 کاهش معناداری را نشان داد (05/0P<).

نتایج: در گروه شاهد 1، اتساع لوله‌های جمع‌کننده کلیوی همراه با نکروز خفیف بافتی دیده شد که این روند در گروه‌های آزمایشی 1 و 2 به صورت برگشت‌پذیر بود، به طوری که تفاوت معناداری با گروه کنترل نداشت.

نتیجه‌گیری: بر اساس این نتایج می‌توان پیش‌بینی کرد که مصرف چای سبز سطح فاکتورهای کلیوی را کاهش داده و تغییرات بافتی کلیه که در اثر مصرف پاکلی تاکسل ایجاد می‌شود را بهبود می‌بخشد.