Mendeley  

Zotero  

Shams Ardekani M, Amanzadeh Y, Jahanshir F, Jamshidi A. Pharmacognosical & plant tissue culture studies of Melissa officinalis L.. J. Med. Plants 2005; 4 (13) :68-71
URL: http://jmp.ir/article-1-720-fa.html

مقدمه: گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) گیاهی علفی، معطر و پایا از خانواده نعنا است که در مناطق مختلف ایران مورد استفاده خوراکی و دارویی قرار می‌گیرد و امروزه در بسیاری از نقاط جهان کشت و سازگار شده است. با توجه به اهمیت و کاربرد وسیع اسانس گیاه در ساخت داروها، مواد غذایی و آرایشی، بهداشتی تصمیم بر آن شد که کشت سلولی گیاه مورد بررسی قرار گیرد. هدف: هدف از این مطالعه، تولید و نگهداری کالوس از بذر گیاه بادرنجبویه و بررسی توانایی کالوس برای تولید متابولیت‌های ثانویه و مقایسه آن با متابولیت‌های تولید شده در گیاه کامل است. روش تحقیق: بذرهای گیاه بادرنجبویه، با قرار گرفتن در محلول‌های استریل‌کننده، استریل شدند و بعد از رشد در محیط آگار 8/0 درصد و تولید دانه رست، قسمت‌های فوقانی دانه رست در شرایط کاملاً استریل به محیط کشت MS اتوکلاو شده که دارای مقادیر مشخصی از هورمون‌های گیاهی بود منتقل و جهت رشد و ایجاد کالوس در گرمخانه در دمای 27-25 درجه سانتی‌گراد نگهداری شدند. بعد از ایجاد مقادیر لازم از کالوس، عصاره دی‌کلرو متانی کالوس تهیه شده و به دستگاه GC تزریق گردید. اسانس حاصل از سرشاخه‌های هوایی گیاه کامل هم جهت تعیین ترکیبات موجود به دستگاه GC/MS تزریق شد. یافته‌ها: نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که بیشترین درصد ترکیبات موجود در اسانس گیاه را سیترونلال، نرال، ژرانیال و بتاکاریوفیلن تشکیل می‌دهند. در مقابل، کالوس هیچ‌گونه ترکیب اسانسی تولید نکرده است. اما بررسی مقدماتی روی عصاره کالوس نشان داد که سلول‌ها، تانن تولید کرده‌اند. نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آنی است که کالوس به دست آمده از گیاه بادرنجبویه در محیط MS و با هورمون‌های گیاهی فوق نمی‌تواند تولید روغن فرار نماید اما کالوس مزبور توانسته است تانن تولید نماید.