Mendeley  

Zotero  

Sahraei H, Fatemi S, Faghih-Monzavi Z, Shams J, Pashaei-Rad S, Ghoshooni H. Effects of Papaver rhoeas L. Extract on the Expression and Development of Morphine-Induced Conditioned Place Preference in Mice. J. Med. Plants 2006; 5 (19) :51-58
URL: http://jmp.ir/article-1-664-fa.html

هدف: در تحقیق حاضر، اثر عصاره آبی الکلی گیاه شقایق Papaver rhoeas بر کسب و بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین در موش‌های کوچک آزمایشگاهی نر نژاد N-MARI در محدوده وزنی 25-20 گرم بررسی شد. روش بررسی: در یک آزمایش ابتدایی، مقادیر متفاوت مورفین و یا عصاره گیاه به حیوانات تزریق شد تا مشخص شود که آیا مورفین و یا عصاره گیاه توانایی القاء ترجیح مکان شرطی شده را در این حیوان دارند یا خیر. در بخش دوم ابتدا، مقادیر متفاوت عصاره و پس از 30 دقیقه دوز موثر مورفین، به موش‌ها داده شد تا اثر عصاره بر کسب ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین بررسی شود. برای بررسی اثر عصاره گیاه بر بیان ترجیح مکان شرطی شده، حیوانات در روزهای شرطی‌سازی فقط دوز موثر مورفین را دریافت کردند و در روز آزمون 30 دقیقه قبل از شروع آزمایش، مقادیر متفاوت عصاره را دریافت کردند. یافته‌ها: آزمایش‌ها نشان داد که تجویز مورفین (1، 10 و20 میلی‌گرم بر کیلوگرم) باعث افزایش زمان سپری شده در قسمت دریافت مورفین گردید (ترجیح مکان شرطی شده). این افزایش در گروه دریافت‌کننده دوز (10 و 20 میلی‌گرم بر کیلوگرم) مورفین کاملاً معنی‌دار بود. تجویز عصاره با دوزهای (100،50،25 میلی‌گرم بر کیلوگرم) نسبت به گروه سالین هیچ‌گونه تغییری در زمان سپری شده در قسمت دریافت دارو ایجاد نکرد. تجویز عصاره گیاه مذکور با دوزهای فوق قبل از تجویز مورفین (10 میلی‌گرم بر کیلوگرم) سبب کاهش معنی دار زمان سپری شده در قسمت دریافت دارو گردید. هم چنین تجویز عصاره (100،50،25 میلی‌گرم بر کیلوگرم) به حیواناتی که در دوزهای القای شرطی شدن، مورفین با دوز (10 میلی‌گرم بر کیلوگرم) دریافت کرده بودند تغییری در زمان سپری شده در قسمت دریافت دارو ایجاد نکرد. نتیجه‌گیری: از این آزمایش‌ها استنباط می‌شود که عصاره گیاه شقایق سبب کاهش کسب ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین می‌گردد ولی بر بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین اثری ندارد.