سال 13، شماره 50 - ( 3-1393 )
سال 13 شماره 50 صفحات 82-73 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ranjbar A, Khajavi F, Hossini Zijoud S, Ghasemi H, Mohsenzadeh F, Chehregani A. Effects of Hydroalcoholic Extract Matricaria chamomilla L. on Paraquat-induced Blood Oxidative Toxicity in Rat. J. Med. Plants 2014; 13 (50) :73-82
URL: http://jmp.ir/article-1-35-fa.html
URL: http://jmp.ir/article-1-35-fa.html
رنجبر اکرم، خواجوی فرزاد، حسینی ذیجود سید‌مصطفی، قاسمی حسن، محسن‌زاده فریبا، چهرگانی عبدالکریم. بررسی اثر حفاظتی عصاره هیدروالکلی گیاه بابونه (Matricaria chamomilla L.) بر سمیت پاراکوات در خون موش صحرایی نر. فصلنامه گياهان دارویی. 1393; 13 (50) :73-82
اکرم رنجبر* 
1، فرزاد خواجوی2 ، سید‌مصطفی حسینی ذیجود3 ، حسن قاسمی3 ، فریبا محسن‌زاده2 ، عبدالکریم چهرگانی2
1، فرزاد خواجوی2 ، سید‌مصطفی حسینی ذیجود3 ، حسن قاسمی3 ، فریبا محسن‌زاده2 ، عبدالکریم چهرگانی2
1- دانشگاه علوم پزشکی همدان ، a.ranjbar@umsha.ac.ir
2- دانشگاه بوعلی سینا همدان
3- دانشگاه علوم پزشکی همدان
2- دانشگاه بوعلی سینا همدان
3- دانشگاه علوم پزشکی همدان
چکیده: (7961 مشاهده)
مقدمه: پاراکوات عمدتاً به عنوان علف‌کش به کار می‌رود و سمیت آن از طریق افزایش گونه‌های فعال اکسیژن‌دارReactive Oxygen Species می‌باشد. بابونه گیاهی از تیره کاسنی می‌باشد که به دلیل وجود ترکیبات فلاوونوئیدی خواص آنتی‌اکسیدانی دارد. هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثرات حفاظتی بابونه در سمیت اکسیدانی ناشی از پاراکوات در رت بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 20 رأس موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 180 تا 250 گرم به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. گروه اول نرمال سالین، گروه دوم پاراکوات به میزان mg/kg/day5، گروه عصاره هیدروالکلی گل بابونه به میزان day/mg/kg 50 و گروه چهارم عصاره بابونه و پاراکوات (5 + 50 day/mg/kg) با هم به صورت گاواژ به مدت 7 روز دریافت نمودند. سپس در نمونه خون آنها، فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی همانند گلوتاتیون پراکسیداز (GPx)، سوپراکسید دیسموتاز ((SOD، پراکسیداسیون لیپیدی (LPO) و ظرفیت آنتی‌اکسیدان‌های تام (TAC) اندازه‌گیری شد. نتایج: پاراکوات LPO میزان و فعالیت آنزیم‌های SOD، GPx را در نمونه خون نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری داد 05/0 p<. پاراکوات TAC را نیز در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی‌داری داد 05/0 p<. عصاره بابونه به طور معنی‌داری تغییرات القاء شده در اثر پاراکوات را بهبود بخشید. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج فوق به نظر می‌رسد که سمیت اکسیدانی ناشی از پاراکوات توسط مواد آنتی‌اکسیدانی همانند گیاه بابونه بهبود یابد.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
فارماكولوژی و سم شناسی
دریافت: 1392/6/2 | پذیرش: 1392/9/26 | انتشار: 1393/7/5
دریافت: 1392/6/2 | پذیرش: 1392/9/26 | انتشار: 1393/7/5
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
