سال 12، شماره 46 - ( 3-1392 )                   سال 12 شماره 46 صفحات 112-106 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- اداره کل آزمایشگاه‌های کنترل غذا و دارو و مرکز تحقیقات آزمایشگاهی غذا و دارو، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
2- مرکز تحقیقات طب سنتی و مفردات پزشکی و گروه داروسازی سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، hajimehd@sbmu.ac.ir
3- مرکز تحقیقات طب سنتی و مفردات پزشکی و گروه داروسازی سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
4- مرکز تحقیقات طب سنتی و مفردات پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
چکیده:   (10831 مشاهده)
مقدمه: امروزه یکی از روش‌ها جهت مهار پیشرفت بیماری آلزایمر تجویز داروهای مهارکننده آنزیم کولین استراز (AChEI) می‌باشد. دستیابی به داروهایی با اثرات بهتر و عوارض جانبی کمتر بخصوص با منشای گیاهی هدف بسیاری از محققین می‌باشد. هدف: هدف اصلی این تحقیق بررسی اثرات مهاری تعدادی از گونه‌های گیاهی متعلق به جنس Ferula روی فعالیت آنزیم استیل کولین استراز بوده است. روش بررسی: عصاره تام شش گیاه متعلق به جنس Ferula شامل F. hezarlalezarica، F. hirtella، F. oopoda، F. ovina، F. persica var. persica و F. szowitsiana با استفاده از حلال متانول 80 درصد و فراکسیون‌های مختلف هر گیاه به ترتیب با استفاده از حلال‌‌های هگزان، کلروفرم، اتیل استات، متانول، متانول 50 درصد و آب با روش ماسراسیون به دست آمدند. اثر مهار آنزیم استیل کولین استراز عصاره‌ها در غلظت 300 میکروگرم بر میلی‌لیتر با روش Ellman در میکروپلیت‌های 96 خانه و در طول موج 405 نانومتر تعیین شد. نتایج: نتایج نشان دادند که در میان نمونه‌های مورد بررسی فراکسیون کلروفرمی گونه F. persica var. persica دارای اثرات AChEI قابل قبولی بوده است (3/27 درصد). سایر عصاره‌ها فاقد اثر بوده یا اثرات ناچیزی داشته‌اند. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که ترکیبات نسبتاً غیرقطبی گیاه F. persica var. persica دارای اثرات AChEI می‌باشند و با توجه به وجود سزکویی‌ترپن کومارین‌هابه عنوان ترکیبات شاخص جنس Ferula، شاید بتوان این ترکیبات را عامل اصلی اثرات مهار آنزیمی این گیاه دانست ولی اثبات این امر نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.
متن کامل [PDF 171 kb]   (5530 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: فارماكوگنوزی و فارماسيوتيكس
دریافت: 1391/8/16 | پذیرش: 1392/2/31 | انتشار: 1392/4/31

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.