سال 11، شماره 42 و S9 - ( supplement 9 1391 )                   سال 11 شماره 42 و S9 صفحات 22-13 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
2- دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس ، emgoltapeh@yahoo.com
3- گروه ژنتیک و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
4- دانشگاه آمیتی گروه مطالعاتی گیاهان دارویی و میکروبی، نویدا ایالت اترپرادش
چکیده:   (27860 مشاهده)

مقدمه : نعناع فلفلی ( Mentha piperita ) و آویشن ( Thymus vulgaris ) دو گیاه بسیار با اهمیت از خانواده نعناعیان ( Lamiaceae ) می‌باشند که در صنایع داروسازی، غذایی، آرایشی و بهداشتی کاربردهای زیادی دارد.

هدف : هدف از این تحقیق تأثیر غلظت‌های مختلف اکسین و قارچ‌های Piriformospora indica و Sebacina vermifera روی رشد و نمو نعناع فلفلی و آویشن در شرایط کشت بافت بود.

روش بررسی : دو آزمایش بطور جداگانه انجام گرفت، در اولین آزمایش تأثیر غلظت‌های مختلف اکسین ( IAA ، NAA ، IBA ) در رشد نعناع فلفلی و آویشن، و در دومین آزمایش تأثیر دو قارچ Piriformospora indica و Sebacina vermifera روی ارتفاع، طول ریشه و وزن بخش‌های هوایی و ریشه در شرایط درون شیشه‌ای در طرح کاملاً تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت.

 نتایج : در آزمایش اول مشخص شد مؤثرترین هورمون برای رشد نعناع فلفلی غلظت یک میلی‌گرم در لیتر IBA و در آویشن مؤثرترین هورمون غلظت یک میلی‌گرم در لیتر IAA می‌باشد. با افزایش غلظت هورمون‌ها رشد گیاه کاهش یافت. در آزمایش دوم رشد در گیاهان تلقیح شده با قارچ به طور معنی‌داری افزایش یافت. بلندترین ارتفاع در گیاهان تلقیح شده با S. vermifera و بیشترین وزن در گیاهان تلقیح شده با P. indica مشاهده شد. در نعناع تعداد گره‌ها و در آویشن تعداد شاخه‌ها به طور معنی‌داری افزایش پیدا کرد.

نتیجه‌گیری : این نتایج نشان می‌دهد که بهترین هورمون برای کشت بافت نعناع فلفلی و آویشن به ترتیب‌ غلظت یک میلی‌گرم در لیتر IBA و IAA می‌باشد. همچنین‌ با استفاده از این قارچ­ها می‌توان رشد و توسعه این گیاهان را افزایش داد.
متن کامل [PDF 481 kb]   (2192 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: فارماكوگنوزی و فارماسيوتيكس
دریافت: 1389/4/29 | پذیرش: 1389/11/10 | انتشار: 1391/6/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.