مقدمه: شانکر و لکه برگی باکتریایی درختان میوه هسته‌دار به وسیله باکتری‌های Pseudomonas syringae pv. syringae و Xanthomonas arboricola pv. pruni ایجاد می‌شوند. با توجه به اثرات سوء سموم کشاورزی بر اکوسیستم‌های زیستی استفاده از ترکیبات ضد‌میکربی بی‌خطر از جمله اسانس و عصاره‌های گیاهان دارویی امری ضروری به نظر می‌رسد. هدف: مطالعه اثر ضد‌باکتریایی چهارده اسانس و چهار عصاره آبی گیاهی روی باکتری‌های ذکر شده. روش بررسی: اسانس گیاهان به روش تقطیر با آب استخراج شد. اثر ضد‌میکروبی اسانس‌ها به روش نشر از چاهک در 3 تکرار روی باکتری‌های ذکر شده مورد بررسی و داده‌ها با نرم‌افزار SAS تجزیه شد. نتایج: نتایج نشان دادند که بین اسانس‌ها در بازداری از رشد باکتری‌ها تفاوت معنی‌داری وجود دارد. در باکتری Xap اسانس نعناع، مریم گلی، زیره، کاکوتی و زنیان به ترتیب با میزان بازدارندگی 3/6، 17/6، 77/5، 57/5 و 77/4 سانتی‌متر بالاترین میزان بازدارندگی و اسانس گیاهان بومادران، گشنیز، گلپر و عصاره مریم‌گلی کمترین اثر را نشان دادند. عصاره آبی چریش بیشترین میزان بازدارندگی و عصاره‌های آبی آنغوزه و آویشن هیچ‌گونه تاثیری در رشد باکتری نداشتند. در باکتری Pss اسانس آویشن، زنیان، زیره و نعناع با میزان بازداری از رشد 27/3، 22/2، 17/2 و 2 سانتی‌متر بیشترین اثر و کاکوتی، گشنیز و رزماری دارای اثر متوسط بوده و اسانس مریم‌گلی و آنغوزه تاثیری در جلوگیری از رشد باکتری نداشتند. نتیجه‌گیری: با توجه به اثرات بازدارندگی این اسانس‌ها روی باکتری‌های عامل شانکر و لکه برگی درختان میوه هسته‌دار از این ترکیبات می‌توان در کنار سایر روش‌های کنترل به منظور کاهش مصرف سموم استفاده نمود.