مقدمه: بیسفنلآ یک ترکیب استروژنی گزنوبیوتیک است و میتواند موجب استرس اکسیداتیو در بافت بیضه شود. زنجبیل دارای خواصی از جمله ضد تهوع، ضد لخته شدن خون، ضد باکتری، آنتیاکسیدان و محرک هضم غذا میباشد.
هدف: این مطالعه با هدف تعیین تأثیر عصاره زنجبیل بر سمیت ناشی از بیسفنلآ بر بافت بیضه موش انجام شد.
روش بررسی: تعداد 24 سر موش نر بالغ نژاد NMRI به 4 گروه مساوی کنترل، بیسفنلآ (mg/kg/day 240)، عصارهی زنجبیل (mg/kg/day 500) و بیسفنلآ+ عصاره زنجبیل تقسیم شدند. پس از 34 روز تیمار دهانی با تعیین وزن موشها، بیضه راست خارج و فیکس شد. پس از انجام برشگیری، پاساژ بافتی و رنگآمیزی هایدن هان آزان توسط تکنیک استریولوژی پارامترهای مختلف بیضه مورد ارزیابی قرار گرفت. سطح مالوندیآلدئید (MDA) و تستوسترون سرم اندازهگیری شد. دادهها با روش آنالیز واریانس یکطرفه آنالیز و تفاوت میانگینها در حد (05/0P<) معنیدار در نظرگرفته شد.
نتایج: وزن بیضه، حجم کل بیضه، حجم لولههای منیساز، قطر و ارتفاع اپیتلیوم زایشی، تعداد کل اسپرماتیدها، اسپرماتوسیتها، سلولهای سرتولی و شاخصهای اسپرماتوژنز در گروه بیسفنلآ در مقایسه با گروه کنترل به طور معنیداری کاهش یافت (04/0P<). افزایش معنیداری در سطوح MDA و کاهش معنیداری در تستوسترون سرم درگروه بیسفنلآ در مقایسه با گروه کنترل یافت شد (001/0P<). پارامترهای فوق درگروه بیسفنلآ + عصارهی زنجبیل تا حدی نسبت به گروه بیسفنلآ جبران شد.
نتیجهگیری: به نظر میرسد عصاره زنجیبل بر سمیت ناشی از بیسفنلآ بر بافت بیضه نقش محافظتی دارد، بنابراین زنجبیل احتمالا" بتواند در بهبود اثرات نامطلوب بیسفنلآ بر سیستم تولیدمثلی نر مفید باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |