Mendeley  

Zotero  

Mesgarpour B, Adhami H, Amanlou M. Grapefruit juice effects. J. Med. Plants 2002; 1 (1) :47-62
URL: http://jmp.ir/article-1-821-fa.html

آب میوه گریپ فروت به عنوان یک مکمل غذایی در درمان کمبود پتاسیم کاربرد دارد. پکتین موجود در آن عامل مؤثری در کاهش کلسترول خون و بهبود تدریجی عارضه سفت و سخت شدن عروق خونی است. سایر اثرات آن شامل القای تجمع گلبول‌های قرمز، کاهش هماتوکریت‏ها و اثرات احتمالی ضدسرطان است. یک یا نصف لیوان آب گریپ فروت می‏تواند به طور قابل ملاحظه‏ای موجب افزایش جذب و کاهش متابولیسم بسیاری از داروهای خوراکی متعارف شود. تداخل مابین آب گریپ فروت و برخی از داروها تحت عنوان «اثر آب گریپ فروت» نامیده می‏شود. در نتیجه این اثر، مقادیر بیشتری از داروهای تحت تأثیر قرار گرفته، وارد جریان خون شده و در نهایت اثرات درمانی و یا سمیت آنها افزایش می‏یابد. سازوکار اثر آب گریپ‌فروت احتمالاً ناشی از اثر یک یا چند ترکیب شیمیایی (به احتمال زیاد بیوفلاونوییدها و یا فورانوکومارینها) موجود در آن است که موجب مهار ایزوآنزیم‌هایسیتوکروم P450 به خصوص ایزوآنزیم 3A4 می‏شود. از این‌رو هر دارویی که به طور معمول توسط آنزیم مذکور متابولیزه می‏شود، ممکن است اثرات و یا سمیت آن در مصرف همزمان با گریپ فروت تشدید یابد. این مقاله مروری دارد بر مطالعات و کارآزمایی‏های بالینی داروهایی که اثرات آنها به واسطه آب گریپ‌فروت تشدید می‏شود. این داروها شامل بنزودیازپین‏ها، آنتی‏هیستامین‏ها، مسددهای کانال کلسیمی، استاتین‏های پایین آورنده کلسترول، مضعف‏های سیستم ایمنی و ... می‏باشند.