سال 1، شماره 4 - ( 9-1381 )
سال 1 شماره 4 صفحات 57-47 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Akhondzadeh S, Noroozian M, Mohammadi M, Ohadinia S, Jamshidi A, Khani M. Melissa officinalis L. extract in the treatment of patients with mild to moderate Alzheimer’s disease: a double blind, randomized and placebo-controlled trial. J. Med. Plants 2002; 1 (4) :47-57
URL: http://jmp.ir/article-1-796-fa.html
URL: http://jmp.ir/article-1-796-fa.html
آخوندزاده شاهین، نوروزیان مریم، محمدی محمدرضا، اوحدی‌نیا سینا، جمشیدی امیرحسین، خانی موسی. مطالعه بالینی عصاره بادرنجبویه(Melissa officinalis L.) در درمان دمانس نوع آلزایمر خفیف تا متوسط: یک مطالعه تصادفی دو سو بی‌خبر در مقایسه با دارونما. فصلنامه گياهان دارویی. 1381; 1 (4) :47-57
شاهین آخوندزاده* 
1، مریم نوروزیان2 ، محمدرضا محمدی3 ، سینا اوحدی‌نیا4 ، امیرحسین جمشیدی5 ، موسی خانی6
1، مریم نوروزیان2 ، محمدرضا محمدی3 ، سینا اوحدی‌نیا4 ، امیرحسین جمشیدی5 ، موسی خانی6
1- استادیار گروه روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران و محقق پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی ، s.akhond@neda.net
2- استادیار اعصاب، گروه روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- دانشیار روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- پزشک عمومی، محقق پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی
5- دستیار فارماکوگنوزی دانشگاه علوم پزشکی تهران و عضو هیات علمی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی
6- مربی پژوهش، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی
2- استادیار اعصاب، گروه روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- دانشیار روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- پزشک عمومی، محقق پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی
5- دستیار فارماکوگنوزی دانشگاه علوم پزشکی تهران و عضو هیات علمی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی
6- مربی پژوهش، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی
چکیده: (7204 مشاهده)
در سالیان گذشته درمان‌های دارویی جدیدی برای درمان آلزایمر معرفی شده‌اند که علی‌رغم ایجاد تحول در این زمینه زیاد موفق نبوده‌اند. هدف این مطالعه بررسی اثربخشی و سلامت مصرف عصاره بادرنجبویه (Melissa officinalis) با دوز ثابت در درمان بیماران مبتلا به آلزایمر خفیف تا متوسط در یک دوره چهار ماهه بود. این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی – تصادفی دو سو بی خبر بود، به صورت سه مرکزی انجام گرفت. بیماران با آلزایمر خفیف تا متوسط (در کل 42 بیمار که 18 نفر زن بودند) که شدت بیماری در آنان بر اساس معیار ADAS-cog بزرگتر و یا مساوی با عدد 12 و یا با معیار CDR مساوی و یا کوچکتر از 2 بود وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی دارونما و یا دوز ثابتی از عصاره بادرنجبویه گرفتند. در طول 16 هفته مطالعه، اثربخشی اصلی با معیار ADAS-cog اندازه‌گیری شد که بر اساس تغییر این عدد از هفته صفر انجام می‌گرفت. معیار دوم تغییر عدد CDR از حد پایه بود. در انتهای هفته 16 مطالعه عصاره بادرنجبویه با هر دو معیار CDR و ADAS-cog نسبت به دارونما برتری داشت (0001/0P<، 87/16=F، 1=CDR: d.f.) (01/0P<، 93/6=F، 1=ADAS-cog: d.f.) و نه تنها از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد بلکه شدت علایم بیماری را کاهش داد. عوارض جانبی دیده شده در دو گروه از نظرآماری اختلاف معنی‌داری نداشتند. اختلاف معنی‌داری در عوارض جانبی این دو پروتکل دارویی مشاهده نشد به جز در آژیتاسیون که در گروه دارونما به صورت معنی‌داری بیشتر از گروه بادرنجبویه بود (03/0=P). از این مطالعه می‌توان نتیجه گرفت که عصاره بادرنجبویه می‌تواند به عنوان یک درمان مؤثر و بی‌خطر برای درمان بیماران مبتلا به آلزایمر خفیف تا متوسط برای مطالعات بیشتر در نظر گرفته شود.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
فارماكولوژی و سم شناسی
دریافت: 1380/2/16 | پذیرش: 1381/8/12 | انتشار: 1381/9/29
دریافت: 1380/2/16 | پذیرش: 1381/8/12 | انتشار: 1381/9/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
