سال 2، شماره 5 - ( 12-1381 )
سال 2 شماره 5 صفحات 50-43 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Parvardeh S, Fatehi M, Hosseinzadeh H. Anticonvulsant effects of thymoquinone, the major component of Nigella sativa seeds in mice. J. Med. Plants 2003; 2 (5) :43-50
URL: http://jmp.ir/article-1-787-fa.html
URL: http://jmp.ir/article-1-787-fa.html
پرورده سیاوش، فاتحی حسن‌آباد محمد، حسین‌زاده حسین. بررسی اثر ضد تشنجی تیموکینون، ماده موثره سیاهدانه (Nigella sativa L.) در موش. فصلنامه گياهان دارویی. 1381; 2 (5) :43-50
1- دستیار گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
2- استادیار گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
3- دانشیار گروه فارماکودینامی و سم‌شناسی، مرکز تحقیقات علوم دارویی و دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ،hosseinzadehh@yahoo.com
2- استادیار گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
3- دانشیار گروه فارماکودینامی و سم‌شناسی، مرکز تحقیقات علوم دارویی و دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ،
چکیده: (7043 مشاهده)
در این مطالعه، اثرات ضد تشنجی تیموکینون، ماده موثره موجود در دانه‌های گیاه سیاهدانه (Nigella sativa L.) مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از دو روش آزمون تشنجی پنتیلن تترازول و الکتروشوک به ترتیب به عنوان مدل‌های تجربی ایجاد صرع کوچک و بزرگ در موش استفاده شد. در آزمون پنتیلن تترازول، تزریق داخل صفاقی تیموکینون با دوزهای 40 و 80 میلی‌گرم بر کیلوگرم موجب افزایش زمان شروع و کاهش مدت تشنج کلونیک گردید. درصد محافظت از مرگ و میر با دوزهای مذکور به ترتیب 4/71 و 100 درصد به دست آمد. در آزمون الکتروشوک این ماده نتوانست مدت زمان تشنج را کاهش دهد ولی باعث محافظت کامل در برابر مرگ و میر شد. در آزمون پنتیلن تترازول، فلومازنیل (mg/kg, i.p. 10) باعث مهار طولانی کردن زمان شروع تشنج شد ولی قادر به مهار کاهش مدت زمان تشنج کلونیک نبود. در آزمون پنتیلن تترازول، ED50 دیازپام (44/1-89/0 :CL 95%) mg/kg 13/1 به دست آمد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که تیموکینون می‌تواند در صرع کوچک کارایی داشته باشد. این اثر احتمالاً قسمتی از طریق گیرنده‌های بنزودیازپینی صورت می‌گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
فارماكولوژی و سم شناسی
دریافت: 1380/6/22 | پذیرش: 1381/11/12 | انتشار: 1381/12/28
دریافت: 1380/6/22 | پذیرش: 1381/11/12 | انتشار: 1381/12/28
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
