سال 3، شماره 9 - ( 12-1382 )
سال 3 شماره 9 صفحات 74-69 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Yazdani D, Rezazadeh S, Shahabi N. Volatile oil constituents of Lemon grass (Cymbopogon citratus Stapf) cultivated in north of IRAN. J. Med. Plants 2004; 3 (9) :69-74
URL: http://jmp.ir/article-1-756-fa.html
URL: http://jmp.ir/article-1-756-fa.html
یزدانی داراب، رضازاده شمسعلی، شهابی نورعلی. شناسایی و معرفی اجزای روغن فرار گیاه علف لیمو (Cymbopogon citratus (DC) Stapf) کاشته شده در شمال ایران. فصلنامه گياهان دارویی. 1382; 3 (9) :69-74
داراب یزدانی1 
، شمسعلی رضازاده* 2، نورعلی شهابی3
، شمسعلی رضازاده* 2، نورعلی شهابی3
1- مربی پژوهش کشاورزی، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی، تهران
2- دستیار تخصصی شیمی دارویی و عضو هیأت علمی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی، تهران ،rezazadeh@imp.ac.ir
3- کارشناس کشاورزی، شرکت تولید مواد اولیه دارویی «بهان‌سار»
2- دستیار تخصصی شیمی دارویی و عضو هیأت علمی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی، تهران ،
3- کارشناس کشاورزی، شرکت تولید مواد اولیه دارویی «بهان‌سار»
چکیده: (6979 مشاهده)
جنس Cymbopogon که از خانواده Poaceae می‌باشد به صورت گسترده‌ای در مناطق حاره و نیمه حاره کاشت می‌شود. روغن فرار به‌دست آمده از این گیاه که عمدتاً دارای ماده سیترال می‌باشد شباهت زیادی به ترکیبات اسانس بادرنجبویه دارند. از آنجایی‌که مقدار اسانس در پیکر رویشی گیاه بادرنجبویه بسیار کم (1/0 تا2/0 درصد) می‌باشد در نتیجه تولید آن هزینه زیادی را تحمیل می‌کند. لذا گونه‌های مختلف جنس Cymbopogonبه عنوان منبع تهیه اسانس برای استفاده در صنایع غذایی، صابون‌سازی، عطرسازی و دارویی مورد توجه قرار گرفت. گونه C. citratus (DC) Stapf که برای اولین بار در ایران کاشته شده است به منظور بررسی راندمان اسانس و شناسایی اجزای آن مورد مطالعه قرار گرفت. روغن فرار با استفاده از تقطیر با آب (Hydrodistillation) استحصال شد و با استفاده از دستگاه گازکروماتوگراف متصل به طیف سنج جرمی مورد بررسی قرار گرفت. از مقدار 1/91 درصد اجزای شناسایی شده به ترتیب سیترال (43/49 درصد)، سیترونلال (25/30 درصد) و ژرانیل استات (41/6 درصد) دارای بیشترین مقدار بودند.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
فارماكوگنوزی و فارماسيوتيكس
دریافت: 1381/2/1 | پذیرش: 1382/9/19 | انتشار: 1382/12/19
دریافت: 1381/2/1 | پذیرش: 1382/9/19 | انتشار: 1382/12/19
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
