سال 8، شماره 30 - ( 3-1388 )
سال 8 شماره 30 صفحات 119-110 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sharififar F, Moshafi M, Dehghan G, Ameri A, Alishahi F. Evaluation of Cytotoxicity of the Essential Oil and Various Extracts of Cinnamon and Ginger using Brine Shrimp Lethality Assay (BSL). J. Med. Plants 2009; 8 (30) :110-119
URL: http://jmp.ir/article-1-371-fa.html
URL: http://jmp.ir/article-1-371-fa.html
شریفی‌فر فریبا، مصحفی محمدحسن، دهقان غلامرضا، عامری عالیه، علیشاهی فهیمه. بررسی سمیت سلولی اسانس و عصاره‌های مختلف گیاهان ادویه‌ای دارچین و زنجبیل با آزمون سمیت لارو میگوی آب شور. فصلنامه گياهان دارویی. 1388; 8 (30) :110-119
فریبا شریفی‌فر* 
1، محمدحسن مصحفی2 ، غلامرضا دهقان3 ، عالیه عامری4 ، فهیمه علیشاهی4
1، محمدحسن مصحفی2 ، غلامرضا دهقان3 ، عالیه عامری4 ، فهیمه علیشاهی4
1- استادیار، گروه فارماکوگنوزی، دانشکده داروسازی، مرکز تحقیقات فارماسیوتکس، دانشگاه علوم پزشکی کرمان ، fsharififar@kmu.ac.ir
2- دانشیار، گروه میکروبیولوژی، دانشکده داروسازی، مرکز تحقیقات فارماسیوتکس، دانشگاه علوم پزشکی کرمان
3- استادیار، گروه فارماسیوتکس، دانشکده داروسازی، مرکز تحقیقات فارماسیوتکس، دانشگاه علوم پزشکی کرمان
4- دکتر داروساز، دانشگاه علوم پزشکی کرمان
2- دانشیار، گروه میکروبیولوژی، دانشکده داروسازی، مرکز تحقیقات فارماسیوتکس، دانشگاه علوم پزشکی کرمان
3- استادیار، گروه فارماسیوتکس، دانشکده داروسازی، مرکز تحقیقات فارماسیوتکس، دانشگاه علوم پزشکی کرمان
4- دکتر داروساز، دانشگاه علوم پزشکی کرمان
چکیده: (6516 مشاهده)
مقدمه: گیاهان زنجبیل و دارچین2 به عنوان ادویه دارای مصرف گسترده‌ای در رژیم غذایی ایرانیان می‌باشند. هدف: هدف این تحقیق بررسی سمیت سلولی اسانس و عصاره‌های مختلف این دو گیاه به روش آزمون کشندگی لارو میگوی آب شور می‌باشد. روش بررسی: در ابتدا نام علمی گیاهان تهیه شده از بازار با آنالیز میکروسکپی تایید شده، اسانس با روش هیدرودیستیلیشن و عصاره‌ها به ترتیب قطبیت با روش پرکولاسیون استخراج شدند. اثر کشندگی لارو میگوی آب شور فراکسیون‌ها با دو روش دیسک و محلول در غلظت‌های 10، 100 و 1000 میکروگرم در میلی‌لیتر در مقایسه با دی کرومات پتاسیم بررسی شد. هر نمونه سه مرتبه مورد آزمایش قرار گرفته و نتایج به دست آمده با روش آماری Probit Analysis مورد آنالیز قرار گرفته است. نتایج: عصاره کلروفرمی، اسانس و عصاره اتری دارچین (با LC50به ترتیب برابر با (1/12 – 7/6) 21/9، (3/12 – 7/8) 05/10 و (3/21-4/14) 42/18 میکروگرم در میلی‌لیتر و اسانس، عصاره پترولئوم اتر، عصاره متانولی و کلروفرمی زنجبیل (با LC50 به ترتیب برابر با (04/0- 02/0) 03/0، (9/6-3/2) 03/4، (8/12-7/4) 9/7 و (2/14- 4/5)89/8 میکروگرم در میلی‌لیتر دارای بیشترین سمیت بوده‌اند. نتیجه‌گیری: فراکسیون‌های هر دو گیاه دارای سمیت بالا می‌باشند و با توجه به سمیت عصاره آبی گیاه لازم است با انجام سایر آزمون‌ها در صورت تایید نتایج، در مورد محدودیت مصرف این دو ادویه توصیه‌های ایمنی صورت گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
فارماكوگنوزی و فارماسيوتيكس
دریافت: 1386/8/26 | پذیرش: 1387/10/2 | انتشار: 1388/3/29
دریافت: 1386/8/26 | پذیرش: 1387/10/2 | انتشار: 1388/3/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
