Ebrahimi A, Khayami M, Nejati V. Evaluation of the Antibacterial Activity of
Quercus persica Jaub & Spach Fruit’s Hidroalcoholic Extract in Disc Diffusion Method. J. Med. Plants 2010; 9 (33) :26-34
URL:
http://jmp.ir/article-1-308-fa.html
ابراهیمی اکرم، خیامی مسعود، نجاتی وحید. ارزیابی فعالیت ضدباکتریایی عصارهی هیدروالکلی میوه بلوط ایرانی در روش انتشار دیسک. فصلنامه گياهان دارویی. 1388; 9 (33) :26-34
URL: http://jmp.ir/article-1-308-fa.html
1- گروه اکولوژی تاکسونومی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه ، akfa9999@yahoo.com
2- گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه
چکیده: (5962 مشاهده)
مقدمه: در نتیجه استفاده بیرویه از داروهای ضدمیکروبی در درمان بیماریهای عفونی، مقاومت میکروارگانیسمها در برابر خیلی از آنتیبیوتیکها توسعه یافته است و یک نیاز برای توسعه داروهای ضدمیکروبی وجود دارد. یک راه استفاده از گیاهان دارویی محلی میباشد که یک منبع غنی از عوامل ضدمیکروبی نوین را ارایه میدهند. هدف: به دلیل افزایش سریع مقاومت آنتیبیوتیکی، اثرات جانبی داروهای شیمیایی، خواص ضدباکتریایی بلوطها و دلایل دیگر، این مطالعه انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه اثر ضدباکتریایی عصاره هیدروالکلی میوه بلوط ایرانی ارزیابی شده و با تعدادی از آنتیبیوتیکهای رایج مقایسه شده است. عصارهگیری از میوههای آسیاب شده بلوط که پوست آنها جدا شده بود به وسیله نسبتهای مساوی از آب و اتانول و در دستگاه سوکسله صورت گرفت. اثر عصاره حاصل در سه غلظت (25، 50 و 75 میلیگرم/ میلیلیتر) و با استفاده از روش انتشار دیسک بر روی سه باکتری Staphylococcus aureus ، Staphylococcus epidermidis و Escherichia coli مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که اثر عصاره بر روی باکتریها وابسته به غلظت بوده است. در مقایسه با آنتیبیوتیکها نیز اثر غلظت mg/ml 75 عصاره بر روی S. aureus مشابه جنتامایسین، کمتر از کانامایسین و بیشتر از توبرامایسین بوده است. همچنین این غلظت از عصاره دارای اثری مشابه کانامایسین، بیشتر از جنتامایسین و کمتر از توبرامایسین بر روی S. epidermidis بوده است. این اثر بر روی E. coli کمتر از جنتامایسین و کانامایسین ولی در مقایسه با توبرامایسین بیشتر بوده است. نتیجهگیری: نتایج نشان میدهد که بلوط ایرانی دارای ترکیباتی با خصوصیات ضدباکتریایی میباشد.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
فارماكوگنوزی و فارماسيوتيكس دریافت: 1387/4/23 | پذیرش: 1387/10/9 | انتشار: 1388/12/28