سال 19، شماره 74 - ( 3-1399 )
سال 19 شماره 74 صفحات 219-200 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rahemi Ardakani S, Poursakhi K. Traditional usage of native medicinal plants of Cheshmeh Gandou region in Sepidan Township (Fars Province). J. Med. Plants 2020; 19 (74) :200-219
URL: http://jmp.ir/article-1-2193-fa.html
URL: http://jmp.ir/article-1-2193-fa.html
راحمی اردکانی سعیده، پورسخی کتایون. کاربرد دارویی سنتی گیاهان بومی منطقه چشمه گندو در شهرستان سپیدان (استان فارس). فصلنامه گياهان دارویی. 1399; 19 (74) :200-219
1- گروه باغبانی ،دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی ،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان،ایران
2- گروه باغبانی ،دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی ،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان،ایران ،k.poursakhi@khuisf.ac.ir
2- گروه باغبانی ،دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی ،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان،ایران ،
چکیده: (3259 مشاهده)
مقدمه: از دیرباز تاکنون گیاهان دارویی خودرو به عنوان منابع دارویی مهمی مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند. گیاه‌شناسی سنتی روش‌های ارزشمندی را برای یافتن گیاهان دارویی جدید و داروهای گیاهی عرضه می‌کند. هدف: هدف از این مطالعه جمع‌آوری و شناسایی گیاهان دارویی منطقه چشمه گندو واقع در بخش خفری شهرستان سپیدان است. روش بررسی: در سال 1396-1395 فلور گیاهان دارویی منطقه مطالعه شد. با استفاده از نقشه‌های جغرافیایی، گیاهان منطقه جمع‌آوری و با به کارگیری تجارب افراد بومی خصوصیات دارویی گیاهان و اندام‌های مورد استفاده ثبت شد. سپس نمونه‌ها با استفاده از منابع معتبر شناسایی شد. نتایج: در مجموع، 96 گونه گیاه دارویی متعلق به 35 تیره و 87 جنس در منطقه مورد مطالعه شناسایی شد که از آنها در درمان بیماری‌های مختلف از جمله بیماری‌های گوارشی، التیام زخم، آرامبخش، مقوی معده و.... استفاده می‌شود. همچنین با بررسی نوع گیاهان منطقه مشخص شد که بیشترین نوع مصرف به صورت جوشانده و دم کرده است. بزرگترین تیره از نظر تعداد گونه به ترتیب تیره نعناعیان با 20 گونه و تیره کاسنیان با 14 گونه می‌باشد. جنس مریم‌گلی نیز با 5 گونه بزرگترین جنس دارویی در منطقه تعیین شد. نتیجه‌گیری: با شناخت توانمندی‌های موجود و معرفی گیاهان دارویی با ارزش بومی، می‌توان جهت کشت وسیع و بهره‌برداری، گسترش سطح کشت گیاهان دارویی بر اساس نیاز بازار داخلی و خارجی و اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی برای حفاظت از منابع طبیعی اقدام کرد. بنابراین شناسایی گیاهان دارویی موجب حفظ ذخایر ژنتیکی و کمک به استقلال و خودکفایی دارویی کشور می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
كشاورزی و اتنوبوتانی
دریافت: 1397/4/12 | پذیرش: 1398/1/24 | انتشار: 1399/4/31
دریافت: 1397/4/12 | پذیرش: 1398/1/24 | انتشار: 1399/4/31
فهرست منابع
1. Dolatkhahi M and Nabipour A. Systematic study of medicinal plants in Bushehr. Journal of Herbal Drugs. Third Year. 2013; 209-222.
2. Amin GH. Popular Medicinal Plants of Iran. Moavenate Pajooheshie Vezarate Behdasht va Darman va Amoozeshe Pezeshki. Tehran. 2006; 300 pp.
3. Delnavaz hashemloeian B and Ataei Azimi A. Medicinal and edible properties of plants. Islamic Azad University, Saveh Branch. 2007; 180 pp.
4. Ghassemi Dehkordi N, Norouzi M and Safaei Aziz A.Collection and Evaluation of the Traditional Applications of Some Plants of Jandagh. Journal of Islamic and Iranian Traditional Medicine. 2012; 3(1): 105-112.
5. Ahvazi M, Mozaffarian V, Nejadsatari T, Mojab F, Charkhian MM, Khalighi-sigarudi F and Ajani Y. Medicinal Application of Native Plants (Lamiaceae and Rosaceae Family) in Alamut Region in Ghazvin Province. J. Med. Plants. 2007; 4(24): 74-84.
6. Soltani Pour M. Medicinal plants of Genou protected area (In Persian). Pajouhesh & Sazandegi in Natural Resources. 2006; 18(3): 27-37.
7. Naghibi F, Mosaddegh M, Mohammadi Motamed M and Ghorbani A. Labiatae Family in folk Medicine in Iran: from Ethnobotany to Pharmacology. Iranian J. Pharmaceutical Res. 2005; 2: 63-79.
8. Dolatkhahi M, Ghorbani Nohooji M, Mehrafarin A, Amini Nejad GH and Dolatkhahi A. Ethnobotanical Study of Medicinal plants in Kazerron, Iran: Identification, Distribution and Traditional Usage. J. Med. Plants. 2012; 2(42): 163-178.
9. Hatami E and Zahedifar M. Ethnobotanical study of medicinal plants of Fasa in Fara Province. J. Islamic and Iranian Traditional Medicine. 2016; 7(1): 89-95.
10. Khanpour Ardestani N and Kaviani M. The Introducing of medicinal plants in Ardestan region (Isfahan Province). J. Plant and Biomass Res. 2008; 4(13): 54-64.
11. Ramazan Nejad R and Parishani M. Introduction of medicinal plant of Meimand historical region in Kerman Province. J. Agricultural Sciences Natural Resources 2008; 5: 157-165.
12. Rahemi A, Memari H, Amiri M and Razavinezhad M. Perspectives on the agriculture of the Sepidan Township. First edition. 2013; 195 pp.
13. Rahiminezhad M. Plant systematics. First edition. Tehran. University publication center. 2004; 343 pp.
14. Rechinger KH. Flora Iranica. Akademische Druck University Verlagsanstalt. Graz, Austria. 1963-2012; Vol: 1-176.
15. Assadi M et al. Flora of Iran. Research Institute of Forests and Rangelands. Iran. 1987- 2017; Vol: 1-79.
16. Ghahreman A. Color flora of Iran. Research Institute of Forests and Rangelands, Tehran, Iran. 1983-2003; Vol: 1-26.
17. Mobin S. Flora of Iran (Vascular plants). Tehran university publishing, Tehran, Iran. 1975-1994; Vol: 1-4.
18. Zargari A. Medicinal plants (In Persian). Ministry of culture and higher education publications. 2010; Vol: 1-5.
19. Farzana A. N, Ismat A. S and Shamim S. Antifungal Activity of Selected Medicinal Plant Extract on Fusarium oxysporum Schlehtthe Causal Agent of Fusarium Wilt Disease in Tomato. American Journal of Plant Sciences. 2014; 5: 2665-2671. [DOI:10.4236/ajps.2014.518281]
20. Dolatkhahi M, Yousefi M, Baghernezhad G and Dolatkhahi A. Preliminary study of medicinal plant species in Kazeroun, Fars Province. J. Herbal Drugs. 2010; 3: 47-56. 20.
21. Sajadi A, Batooli H and Ghanbari A. Collection, Evaluation and Ethnobotany of Kashan Medicinal Plants. Journal of Islamic and Iranian Traditional Medicine. 2011; 2(1): 29-36.
22. Ghasemi A. Medicinal and Aromatic plants, (In Persian). Islamic Azad University press. Shahrekord. 2011; 536 pp.
23. Razmjoue D, Zarei Z and Armand R. Ethnobotanical Study (Identification, Medical Properties and How to Use) of some Medicinal Plants of Behbahan city of Khuzestan Province, Iran. J. Med Plants. 2018; 4(64 and S11): 33-49.
24. Tabad MA and Jalilian N. Ethnobotanical Study of Medicinal Plants in Zarivar Region (Marivan), Iran. J. Med. Plants 2015; 2(54): 55-75.
25. Gholipour A, Ghorbani Nohooji M, Rasuli N and Habibi M. An Ethnobotanical Study on the Medicinal Plants of Zarm-rood Rural District of Neka (Mazandaran Province). J. Med Plants. 2014; 4(52): 101-121.
26. Mardaninejhad SH and Vazirpour M. Ethnobotanical Medicinal herbs by the people of Mobarakeh (Isfahan), Herbal Medicines. 2013; 3: 111-129.
27. Bibak H and Moghbeli F. Collection, Identification and Traditional Usage of Medicinal Plantsin Jiroft Country. Journal of Medicinal Plants. 2017; 4(64): 116-140.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
