سال 16، شماره 64 و S11 - ( Supplement 11 1396 )
سال 16 شماره 64 و S11 صفحات 136-123 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Salehi F, Arouiee H, Naghdi Badi H, Nemati S, Tolyat Abulhassani S. Evaluation of Morphophysiological and Phytochmical Traits of Different Ecotypes of Salvia multicaulis Vahl. in Hamedan Province, Iran. J. Med. Plants 2017; 16 (64) :123-136
URL: http://jmp.ir/article-1-1981-fa.html
URL: http://jmp.ir/article-1-1981-fa.html
صالحی فروزان، آرویی حسین، نقدی‌بادی حسنعلی، نعمتی سیدحسین، تولیت ابو‌الحسنی مجید. ارزیابی صفات مورفوفیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی اکوتیپ‌های مختلف مریم‌گلی پرساقه
(Salvia multicaulis Vahl.) استان همدان. فصلنامه گياهان دارویی. 1396; 16 (64) :123-136
فروزان صالحی1 
، حسین آرویی* 2، حسنعلی نقدی‌بادی3 
، سیدحسین نعمتی4 ، مجید تولیت ابو‌الحسنی3
، حسین آرویی* 2، حسنعلی نقدی‌بادی3 ، سیدحسین نعمتی4 ، مجید تولیت ابو‌الحسنی3
1- 1- دانشجوی دکتری علوم باغبانی، دانشکده کشاروزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
2- 2- دانشیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران ،aroiee@ferdowsi.um.ac.ir
3- 3- مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی، کرج، ایران
4- 4- استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
2- 2- دانشیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران ،
3- 3- مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی، کرج، ایران
4- 4- استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
چکیده: (5091 مشاهده)
مقدمه: مریم‌گلی پرساقه (Salvia multicaulis Vahl.) گیاه دارویی متعلق به تیره نعناعیان (Lamiaceae) می‌باشد که در طب سنتی و بومی کاربرد گسترده‌ای دارد.
هدف: این پژوهش به منظور ارزیابی صفات مرفوفیزیولوژیکی، میزان اسانس و محتوای فنل و فلاونوئیدی اکوتیپ‌های گیاه مریم‌گلی پرساقه در مناطق مختلف استان همدان به اجرا درآمد.
روش بررسی: در این تحقیق، 11 اکوتیپ گیاه مریم‌گلی پرساقه از مناطق مختلف استان همدان در بهار 1395 در مرحله گلدهی کامل جمع‌آوری و از لحاظ مرفوفیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه‌بندی اکوتیپ‌ها بر اساس صفات مورفوفیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی از طریق تجزیه خوشهای و همبستگی صفات کمی نیز به روش پیرسون انجام شد.
نتایج: نتایج به دست آمده بین اکوتیپ‌های مورد بررسی نشان داد که میزان اسانس با ارتفاع گیاه، طول گل آذین، وزن خشک شاخه گل‌دهنده و عملکرد اسانس همبستگی مثبت معنی‌دار داشت. عملکرد اسانس علاوه بر خصوصیات فوق با طول نهنج، وزن تر و خشک گل و وزن خشک بوته نیز همبستگی معنی‌داری داشت. بیشترین میزان وزن خشک سرشاخه گلدار مربوط به اکوتیپ لشکردر، بیشترین میزان وزن خشک گل مربوط به اکوتیپ غرب همدان و بیشترین میزان وزن خشک بوته مربوط به اکوتیپ یلفان بود. بیشترین میزان اسانس مربوط به اکوتیپ‌های غرب همدان و لشکردر بود. همچنین اکوتیپ وهنان، بیشترین میزان فنل و فلاونوئید را داشت. بر اساس نتایج تجزیه خوشهای، 11 اکوتیپ در 2 گروه جداگانه قرار گرفتند.
نتیجه‌گیری: ارزیابی صفات مورفوفیزیولوژی و فیتوشیمیایی نشان داد که بین اکوتیپ‌های مورد مطالعه از نظر مرفوفیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی تنوع قابل ملاحظه‌ای وجود دارد.
هدف: این پژوهش به منظور ارزیابی صفات مرفوفیزیولوژیکی، میزان اسانس و محتوای فنل و فلاونوئیدی اکوتیپ‌های گیاه مریم‌گلی پرساقه در مناطق مختلف استان همدان به اجرا درآمد.
روش بررسی: در این تحقیق، 11 اکوتیپ گیاه مریم‌گلی پرساقه از مناطق مختلف استان همدان در بهار 1395 در مرحله گلدهی کامل جمع‌آوری و از لحاظ مرفوفیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه‌بندی اکوتیپ‌ها بر اساس صفات مورفوفیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی از طریق تجزیه خوشهای و همبستگی صفات کمی نیز به روش پیرسون انجام شد.
نتایج: نتایج به دست آمده بین اکوتیپ‌های مورد بررسی نشان داد که میزان اسانس با ارتفاع گیاه، طول گل آذین، وزن خشک شاخه گل‌دهنده و عملکرد اسانس همبستگی مثبت معنی‌دار داشت. عملکرد اسانس علاوه بر خصوصیات فوق با طول نهنج، وزن تر و خشک گل و وزن خشک بوته نیز همبستگی معنی‌داری داشت. بیشترین میزان وزن خشک سرشاخه گلدار مربوط به اکوتیپ لشکردر، بیشترین میزان وزن خشک گل مربوط به اکوتیپ غرب همدان و بیشترین میزان وزن خشک بوته مربوط به اکوتیپ یلفان بود. بیشترین میزان اسانس مربوط به اکوتیپ‌های غرب همدان و لشکردر بود. همچنین اکوتیپ وهنان، بیشترین میزان فنل و فلاونوئید را داشت. بر اساس نتایج تجزیه خوشهای، 11 اکوتیپ در 2 گروه جداگانه قرار گرفتند.
نتیجه‌گیری: ارزیابی صفات مورفوفیزیولوژی و فیتوشیمیایی نشان داد که بین اکوتیپ‌های مورد مطالعه از نظر مرفوفیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی تنوع قابل ملاحظه‌ای وجود دارد.
نوع مطالعه: پژوهشی |
دریافت: 1396/3/13 | پذیرش: 1396/8/23 | انتشار: 1396/10/10
دریافت: 1396/3/13 | پذیرش: 1396/8/23 | انتشار: 1396/10/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
