مقدمه: گیاه آویشن یکی از جنس‌های خانواده نعنا است که در زیر خانواده پونه‌سای قرار دارد. این گیاه به‌عنوان ضدعفونی کننده، ضد اسپاسم و ضدسرفه شناخته شده است. اسانس آویشن نیز دارای خواص زیادی است که یکی از خواص آن، فعالیت ضد‌اکسیدانی است.

هدف: هدف از این مطالعه، بررسی ترکیبات اسانس 7 گونه مختلف آویشن و مقایسه خواص ضد اکسیدانی آنها است. در این مطالعه اسانس اندام هوایی 7 گونه آویشن از زیستگاه‌های مختلف جمع‌آوری و خشک شدند.

روش بررسی: استخراج اسانس با استفاده از دستگاه کلونجر طبق فارماکوپه بریتانیا به مدت 4 ساعت انجام شد. اسانس‌های استخراج شده با استفاده از دستگاه گاز کروماتوگرافی متصل به طیف‌سنج جرمی (GC/MS) مورد آنالیز قرار گرفتند.

نتایج: ترکیب‌های شیمیایی با درصدهای متفاوت در اسانس شناسایی شدند. ترکیب اصلی در اسانس آویشن دنایی (Thymus daenensis) و آویشن باغی (Thymus vulgaris) تیمول است که به ترتیب  مقادیر 8/43 و 1/45 درصد می‌باشد. درحالیکه ترکیب غالب در آویشن کرک آلود (eriocalyx Thymus) ژرانیول (8/61%)، آویشن آذربایجانی (Thymus migricus) لینالول (8/41%)، آویشن واقعی (Thymus serpylum) پاراسیمن (8/23%)، آویشن شیرازی (Zataria multiflora) کارواکرول (7/57%) و آویشن کوهی (Thymus kotschyanus) پولگون (2/37%) می‌باشد. فعالیت ضد‌اکسیدانی نیز با استفاده از روش به دام‌اندازی رادیکال‌های  2، 2-دی فنیل 1-پیکریل هیدرازیل (DPPH)، اندازه‌گیری شد.