سال 13، شماره 52 - ( 9-1393 )                   سال 13 شماره 52 صفحات 54-48 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکترای حرفه‌ای، بخش فیزیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران ، reza20afzal@hotmail.com
2- دانشیار، بخش فیزیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
3- مربی، بخش فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، اهواز، ایران
4- دانشجوی دکترای حرفه‌ای، بخش فیزیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
چکیده:   (6862 مشاهده)
مقدمه: گزارش ‌شده که عصاره هسته انگور دارای فعالیت‌های زیستی و دارویی بسیاری مانند اثرات آنتی‌اکسیداتیو است، همچنین در طب سنتی جهت درمان یبوست، التهاب معده و غیره به کار می‌رود، از طرف دیگر، گفته ‌شده که مصرف دانه انگور می‌تواند تعداد اسپرم‌ها را کاهش دهد. هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات کاهشی و بی‌حرکت سازی عصاره آبی الکلی هسته انگور بر پارامترهای اسپرم در موش صحرایی نر بالغ می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه 18 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد (Wistar) (6 - 5 ماهه) با وزن 300 - 250 گرم به صورت تصادفی انتخاب‌ شده و به 3 گروه شامل 6 موش تقسیم شدند. هسته‌های انگور خرد شده را در اتانول عصاره‌گیری کرده و در دو دوز (500 و 250 میلی‌گرم بر کیلوگرم) به دو گروه آزمون داده شد، همین‌ طور در گروه کنترل تنها 1 میلی‌لیتر نرمال سالین با استفاده از گاواژ به مدت 42 روز تجویز شد. 24 ساعت پس از آخرین دوز، تمامی حیوانات بی‌هوش شدند، سپس دم اپیدیدیم و بیضه جدا و به صورت جداگانه در نرمال سالین قرار داده شدند؛ پس از آن حرکت اسپرم، تعداد کل اسپرم‌ها و تولید روزانه اندازه‌گیری شد. نتایج: نتایج حاصله کاهش معنی‌داری را در شمارش اسپرم دم اپیدیدیم و بیضه و نیز تولید روزانه اسپرم، همچنین درصد اسپرم جلو رونده در مقایسه با گروه کنترل را نشان دادند (05/0p≤). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که مصرف عصاره هسته انگور باعث کاهش معنی‌دار حرکت، تعداد و تولید روزانه اسپرم‌ها بدون تغییر در وزن بدن و غدد ضمیمه جنسی می‌شود.
واژه‌های کلیدی: انگور، <، i>، Vitis vinifera<، /i>، اسپرم، موش صحرایی، هسته
متن کامل [PDF 281 kb]   (3975 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: فارماكولوژی و سم شناسی
دریافت: 1392/2/15 | پذیرش: 1393/4/15 | انتشار: 1393/11/8

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.