1- دانشیار، گروه فارماکوگنوزی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و مرکز تحقیقات قلب و عروق اصفهان ، crc@mui.ac.ir
2- استادیار، گروه زیست شناسی، دانشگاه اصفهان
3- دانشیار، گروه بیوشیمی، مرکز تحقیقات قلب و عروق اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
4- استادیار، گروه هیستولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
5- کارشناس ارشد، گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان
چکیده: (6660 مشاهده)
مقدمه: از جمله وظایف اصلی و عمده کبد متابولیسم گزنوبیوتیکها و سمزدایی میباشد. اما در برخی موارد در طی متابولیسم این مواد متابولیتهای سمی و فعالی ایجاد میشوند که میتوانند موجب آسیب سلولهای کبدی و در نتیجه بیماریهای کبد گردند. استفاده از مواد طبیعی با منشای گیاهی در درمان بیماریهای مختلف از جمله بیماریهای کبدی در طب سنتی، تاریخچهای طولانی دارد. هدف: در این مطالعه اثر حفاظتی عصاره پلیفنلی بذر خارمریم و ریشه شیرینبیان بر روی سلولهای کبدی موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق: به منظور ایجاد آسیب کبد از سم تیواستامید استفاده شد. عصارهها با دوز 25 میلیگرم بر کیلوگرم و تیواستامید با دوز 50 میلیگرم بر کیلوگرم به صورت درون صفاقی تزریق شد. میزان فعالیت آمینوترانسفرازهای سرمی SGOT) و (SGPT، آلکالین فسفاتاز، بیلیروبین، سدیم و پتاسیم به عنوان شاخصهای آسیب کبدی برای بررسی اثر حفاظتی عصارهها در برابر تیواستامید بر روی کبد اندازهگیری شد. یافتهها: میزان فعالیت آمینوترانسفرازهای سرمی، آلکالین فسفاتاز و بیلیروبین در گروههای دریافتکننده تیواستامید به همراه عصاره نسبت به گروه تیمار شده با تیواستامید بدون عصاره کاهش معنیداری را نشان داد (001/0p <). نتیجهگیری: نتایج به دست آمده نشاندهنده اثر حفاظتی موثر این عصارهها در برابر آسیبهای ناشی از سم کبدی تیواستامید میباشد که به واسطه اثر آنتیاکسیدانی ترکیبات پلیفنلی است.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
فارماكولوژی و سم شناسی دریافت: 1382/9/25 | پذیرش: 1383/10/1 | انتشار: 1383/12/29