سال 3، شماره 10 - ( 3-1383 )                   سال 3 شماره 10 صفحات 68-61 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دستیار روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، sayah_bargard@yahoo.com
2- استادیار گروه روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، مرکز تحقیقات روانپزشکی و روانشناسی بالینی
3- استادیار فارماکولوژی، گروه فیزیولوژی ـ فارماکولوژی انستیتوپاستور تهران
4- دانشیار گروه روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، محقق پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی
5- کارشناس گیاهان دارویی، گروه فارماکوگنوزی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
چکیده:   (6213 مشاهده)
در سالیان گذشته درمان‎های دارویی جدید برای درمان اختلال افسردگی عمده معرفی شده‎اند که علی‌رغم ایجاد تحول در این زمینه وجود عوارض جانبی زیاد و همچنین گرانی آنها باعث ایجاد اختلال در روند درمان می‎شود. هدف این مطالعه بررسی اثر بخشی و سلامت مصرف عصاره آبی گاوزبان (Echium amoenum L.) با دوز ثابت در درمان بیماران مبتلا به اختلال افسردگی عمده خفیف تا متوسط در یک دوره 6 هفته‎ای بود. این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینیِ تصادفی شده و دوسو بی‎خبر بود. 35 بیمار مبتلا به اختلال افسردگی عمده خفیف تا متوسط که در مقیاس هامیلتون افسردگی (فرم 17 قلمی) نمرات مساوی یا بالاتر از 18 داشتند وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی دارونما یا 375 میلی‌گرم از عصاره آبی ‎گاوزبان دریافت نمودند. بیماران برای 6 هفته پیگیری شدند. اثربخشی درمان با مقیاس هامیلتون افسردگی و در هفته‌های 0، 1، 2، 4 و 6 اندازه‎گیری شد. در هفته‌های انتهایی، عصاره ‎گاوزبان نسبت به دارونما برتری داشت که البته این اختلاف در هفته چهارم معنی‌دار (018/0 = p) و در هفته ششم نزدیک به معنی‎دار بود (074/0 = p). عصاره ‎گاوزبان در هیچ‌کدام از هفته‌ها بیش از دارونما عوارض جانبی ایجاد نکرد. از این مطالعه می‎توان نتیجه گرفت که عصاره آبی گل گاوزبان می‎تواند داروی موثر و بی‎خطر برای درمان بیماران مبتلا به اختلال افسردگی عمده باشد گرچه مطالعات بیشتر برای تایید آن لازم است.
واژه‌های کلیدی: گاوزبان، اختلال افسردگی عمده
متن کامل [PDF 268 kb]   (3722 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: فارماكولوژی و سم شناسی
دریافت: 1381/9/19 | پذیرش: 1383/1/19 | انتشار: 1383/3/29

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.