در این مطالعه، اثرات ضدتشنجی عصاره‌های آبی و الکلی سرشاخه‌های علف‌چای مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از دو روش آزمون تشنجی پنتیلن تترازول و الکتروشوک به ترتیب به عنوان مدل‌های تجربی ایجاد صرع کوچک و بزرگ در موش استفاده شد. در آزمون پنتیلن تترازول، تزریق داخل صفاقی عصاره‌های آبی (1-4/0 گرم بر کیلوگرم) و الکلی (1 گرم بر کیلوگرم) علف‌چای موجب افزایش زمان شروع تشنج و درصد محافظت از مرگ و میر گردید. در آزمون الکتروشوک این گیاه نتوانست مدت زمان تشنج را کاهش دهد. در آزمون پنتیلن تترازول، L-NAME (mg/kg, i.p. 10-1) باعث مهار طولانی کردن زمان شروع تشنج شد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که عصاره‌های آبی و الکلی سرشاخه‌های علف‌چای می‌تواند در صرع کوچک کارایی داشته باشد. احتمالاً قسمتی از اثر ضدتشنجی عصاره‌های آبی و الکلی این گیاه از طریق مسیر نیتریک اکساید صورت می‌گیرد.