1- استاد، گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، sadeghipour@ tums.ac.ir
2- استاد، گروه زیستشناسی، بخش فیزیولوژی جانوری، دانشکده علوم، دانشگاه تهران
3- دانشجوی کارشناسی ارشد، فیزیولوژی جانوری، دانشکده علوم، دانشگاه تهران
4- استادیار، گروه شیمی دارویی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
5- دانشیار، گروه فارماکوگنوزی، دانشکده داروسازی و مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
6- استادیار، گروه فارماکوگنوزی، دانشکده داروسازی و مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده: (6116 مشاهده)
مقدمه: روشهای آسان و موثر جلوگیری، در خلال پنجاه سال گذشته موضوع تحقیقات گسترده و متنوعی بوده است. در این رابطه، استفاده از اجزای فعال گیاهی، یکی از عناوین مورد استفاده در این زمینه تحقیق و جستجو بوده است. هدف: در این مطالعه فعالیت ضدباروری عصاره روغنی دانه گونه ایرانی درخت سنجد تلخ (Melia azedarach L.) موجود در نواحی شمالی کشور بر روی موشهای صحرایی در دو مرحله پیاپی مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: عصاره روغنی دانه براساس روشهای متداول تهیه گردید و به صورت دوزهای خوراکی و روزانه 50 و 100 میلیگرم به ازای وزن بدن حیوان برای مدت 60 روز تجویز گردید. در مرحله اول اثرات مهار بر شاخص باروری، درصد اسپرمهای زنده1، درصد تحرک اسپرمها2، ذخیره اپیدیدیمی اسپرم3، تولید روزانه اسپرم4، نسبت وزن بیضه به کل وزن حیوان، میزان باروری، تغییرات غلظت سرمی تستوسترون مورد ارزیابی قرار گرفت. در مرحله بعدی، سه ماه پس از آخرین روز تجویز عصاره برگشتپذیری شاخصهای پیش گفته مجدداً بررسی شد. یافتهها: در مرحله اول، کاهش معنیدار شاخصهای باروری نسبت به کنترل، به ویژه در گروه دوز بالاتر (100 میلیگرم) مشاهده گردید. در خلال مرحله بعدی افزایش معنیدار شاخصهای باروری، دلیلی منطقی بر بازگشتپذیری اثرات ضدباروری عصاره میباشد. نتیجهگیری: به طور اختصار آنکه نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره روغنی دانه سنجد (Melia azadarach L.) دارای فعالیت ضدباروری در موش صحرایی نر بوده و این اثرات برگشتپذیر میباشند.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
فارماكولوژی و سم شناسی دریافت: 1383/3/25 | پذیرش: 1384/2/25 | انتشار: 1385/3/31