مقدمه: سیر از جمله گیاهانی است که از دیرباز در جوامع گوناگون به عنوان چاشنی، طعم‌دهنده و گیاه دارویی مورد استفاده بوده است. امروزه با بررسی‌های بیوشیمیایی صورت گرفته ترکیبات متفاوتی را به عنوان مسؤول خواص غذایی و دارویی سیر معرفی کرده‌اند از مهم‌ترین خواص مفید ادعا شده در مورد سیر، تاثیرات ضدمیکروبی آن است. هدف: انجام این تحقیق ارزیابی پتانسیل مهاری عصاره آبی سیر بر روی میکروارگانیسم‌های پاتوژن جدا شده از زخم‌ها و جراحات درمانگاهی است. روش بررسی: به منظور انجام این بررسی از سیر تازه تولید شده در مناطق شرق گیلان استفاده شده است. عصاره آبی سیر بر اساس روش Shukla وTaneja 19 تهیه شد. عصاره مذکور به ترتیب در رقت‌های 10، 20، 40 و 60 درصد و خالص بر روی میکروارگانیسم‌های کنترول (گروه بهداشت مواد غذایی- دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه) و میکروارگانیسم‌های جدا شده از زخم‌ها و جراحات بالینی (ارجاعی به کلینیک تخصصی دانشکده دامپزشکی- دانشگاه ارومیه) مورد آزمون قرار گرفت. این بررسی با استفاده از آزمون انتشار بر روی پلیت آگار انجام شده است. نتایج: براساس یافته‌های حاصل از این تحقیق Streptococcus pyogenes حساس‌ترین باکتری نسبت به تاثیر مهاری عصاره آبکی سیر بوده است و در مقابل کمترین حساسیت را باکتری Pseudomonas aeruginosa از خود نشان داده است (05/0 p<). البته به طور عام میکروارگانیسم‌های قارچی کمترین حساسیت را به عصاره آبی سیر از خود نشان داده‌اند. هم‌چنین حداقل غلظت مهاری عصاره مذکور (به جز دو مورد) تنها در رقت‌های 60 درصد و بالاتر بوده‌اند. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از این بررسی و سایر گزارش‌های موجود در این زمینه می‌توان عصاره آبی سیر را دارای خواص مهاری بر روی میکروارگانیسم‌های رایج موجب بروز عفونت در موارد درمانگاهی دانست. علی‌رغم این نیاز به انجام تحقیقاتی بالینی و میدانی در این زمینه قبل از ارایه هر گونه توصیه در مورد کاربرد کلینیکی آن شدیداً احساس می‌شود.