سال 16، شماره 64 و S11 - ( Supplement 11 1396 )
سال 16 شماره 64 و S11 صفحات 32-22 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ahadi P, Naghdi Badi H, Labbafi M. Quantitative Changes of Trigonelline Metabolite in Fenugreek (Trigonella foenum- graecum L.) Sprouts under Chitosan and Water Stress Induction. J. Med. Plants 2017; 16 (64) :22-32
URL: http://jmp.ir/article-1-1711-fa.html
URL: http://jmp.ir/article-1-1711-fa.html
احدی پریا، نقدی بادی حسنعلی، لبافی حسین آبادی محمدرضا. کمیسازی تغییرات متابولیت تریگونلین در گیاهچههای شنبلیله (Trigonella foenum- graecum L.) تحت القای کیتوزان و تنش خشکی. فصلنامه گياهان دارویی. 1396; 16 (64) :22-32
1- گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج
2- جهاد دانشگاهی
3- جهاد دانشگاهی ، mohammad1700@yahoo.com
2- جهاد دانشگاهی
3- جهاد دانشگاهی ، mohammad1700@yahoo.com
چکیده: (1175 مشاهده)
مقدمه: القای محرک‌های زیستی و غیر‌زیستی یکی از راهکارهایی است که با آن می‌توان سبب تغییرات کمی و کیفی متابولیتهای دارویی جوانه‌های گیاهان دارویی شد.
هدف: هدف از انجام این آزمایش بررسی اثر محرک زیستی کیتوزان بر میزان تریگونلین جوانه‌های گیاه شنبلیله تحت شرایط تنش خشکی میباشد.
روش بررسی: این تحقیق در سه آزمایش جداگانه (جوانه‌های چهار، هشت و دوازده روزه) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 15 تیمار در سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل: کیتوزان در پنج سطح (0، 05/0 ، 1/0، 2/0 و 4/0 درصد) و تنش خشکی در سه سطح (شاهد (عدم تنش)، 2/0- و 4/0- مگاپاسگال) بود.
نتایج: نتایج تجزیه واریانس نشان داد که کیتوزان، تنش خشکی و اثر متقابل کیتوزان و تنش خشکی بر میزان تریگونلین جوانه‌های چهار، هشت و دوازده روزه اثر معنیداری داشت. جوانه‌های مسن‌تر دارای میزان تریگونلین کمتری بودند به طوری که بیشترین میزان آن در جوانه‌های روز چهارم مشاهده شد.
نتیجهگیری: اگرچه با افزایش سن گیاهچه‌ها، میزان تریگونلین کاهش یافت ولی با اعمال تنش خشکی و مصرف مقدار بهینه کیتوزان (تا 2/0 درصد) سبب کاهش روند نزولی تریگونلین با افزایش سن گیاهچه‌ها شد.
هدف: هدف از انجام این آزمایش بررسی اثر محرک زیستی کیتوزان بر میزان تریگونلین جوانه‌های گیاه شنبلیله تحت شرایط تنش خشکی میباشد.
روش بررسی: این تحقیق در سه آزمایش جداگانه (جوانه‌های چهار، هشت و دوازده روزه) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 15 تیمار در سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل: کیتوزان در پنج سطح (0، 05/0 ، 1/0، 2/0 و 4/0 درصد) و تنش خشکی در سه سطح (شاهد (عدم تنش)، 2/0- و 4/0- مگاپاسگال) بود.
نتایج: نتایج تجزیه واریانس نشان داد که کیتوزان، تنش خشکی و اثر متقابل کیتوزان و تنش خشکی بر میزان تریگونلین جوانه‌های چهار، هشت و دوازده روزه اثر معنیداری داشت. جوانه‌های مسن‌تر دارای میزان تریگونلین کمتری بودند به طوری که بیشترین میزان آن در جوانه‌های روز چهارم مشاهده شد.
نتیجهگیری: اگرچه با افزایش سن گیاهچه‌ها، میزان تریگونلین کاهش یافت ولی با اعمال تنش خشکی و مصرف مقدار بهینه کیتوزان (تا 2/0 درصد) سبب کاهش روند نزولی تریگونلین با افزایش سن گیاهچه‌ها شد.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
كشاورزی و اتنوبوتانی
دریافت: 1396/2/23 | پذیرش: 1396/4/3 | انتشار: 1396/10/10
دریافت: 1396/2/23 | پذیرش: 1396/4/3 | انتشار: 1396/10/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
