مقدمه: یک هشتم زنان در طول عمر خود مبتلا به سرطان سینه می‌شوند و در نتیجه سالیانه درحدود یک میلیون زن در دنیا سرطان سینه تشخیص داده خواهد شد. حدود 70 درصد سرطان‌های سینه گیرنده استروژن آلفا (ER-α) مثبت می‌باشند. حضور گیرنده ER-α با پیش آگهی بهتر همراه است و معمولاً مشخص می‌کند که آیا سرطان به داروهای ضد‌استروژن از جمله تاموکسیفن پاسخ می‌دهد یا نه. با این وجود، تعداد قابل ملاحظه‌ای از سرطان‌های سینه ER-α مثبت به تاموکسیفن پاسخ کافی نمی‌دهند. علت مقاومت به تاموکسیفن در این گونه موارد و نحوه‌ی حساس کردن مجدد به تاموکسیفن هنوز معلوم نمی‌باشد. مطالعات اولیه نشان می‌دهد که سیر و مشتقات آن از جمله آلیسین در مواردی از بدخیمی‌ها اثر ضد‌سرطان دارد. هدف: هدف این مطالعه این است که آیا آلیسین می‌تواند روی تکثیر سلول‌های MCF-7 حساس به تاموکسیفن اثری داشته باشد یا نه. روش بررسی: برای بررسی این تئوری، اثر آلیسین بر سلول‌های حساس به تاموکسیفن (MCF-7) و مقاوم به تاموکسیفن (Sk-Br-3) در حضور و عدم حضور تاموکسیفن و 17- بتا استرادیول مورد بررسی قرار گرفت. اثر تاموکسیفن، 17- بتا استرادیول و آلیسین بر روی میزان زنده بودن سلول‌ها با استفاده از تست MTT در زمان‌های 24، 48 و 72 ساعت بررسی شد. نتایج: مطالعه حاضر نشان داد که در سلول‌های MCF - 7 آلیسین باعث تشدید اثر تاموکسیفن در حضور و عدم حضور 17 بتا استرادیول شد. نتیجه‌گیری: ممکن است آلیسین بتواند به عنوان مکمل تاموکسیفن در حساس کردن سلول‌های سرطان سینه به تاموکسیفن مؤثر باشد.