Mendeley  

Zotero  

Miransari H, Mehrafarin A, Naghdi Badi H. Morphophysiological and Phytochemical Responses of Dill (Anethum graveolens L.) to Foliar Application of Iron Sulfate and Zinc Sulfate. J. Med. Plants 2015; 14 (54) :15-29
URL: http://jmp.ir/article-1-1007-fa.html

مقدمه: محلول‌پاشی یا تغذیه برگی عناصر ضروری یکی از راه‌های مؤثر در تأمین نیازهای غذایی گیاهان و افزایش عملکرد کمی و کیفی محصولات به ویژه در خاک‌های آهکی می‌باشد. هدف: ارزیابی تغییرات مورفوفیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه دارویی شوید تحت تأثیر محلول‎پاشی سطوح متفاوت سولفات آهن و روی در شرایط مزرعه‌ای بود. روش بررسی: این تحقیق در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی به صورت آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با 3 تکرار طی سال 1392 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل 4 سطح سولفات آهن (0، 1، 5/1 و 2 گرم بر لیتر) و 3 سطح سولفات روی (0، 1 و 2 گرم بر لیتر) بودند. نتایج: کاربرد سطوح مختلف سولفات آهن و روی تأثیر معنی‎داری (01/0≥p) بر تعداد برگ، تعداد ساقه فرعی، تعداد گل آذین، تعداد چترک در چتر، تعداد دانه بوته، وزن خشک اندام هوایی، درصد و عملکرد اسانس و میزان آلفافلاندرن داشت. همچنین، سولفات آهن تأثیر معنی‎داری بر تمامی صفات مورد بررسی داشت در حالی که محلول‎پاشی سولفات روی فقط بر تعداد ساقه فرعی، وزن خشک اندام هوایی و میزان آلفا- فلاندرن در سطح آماری 1 درصد و تعداد گل آذین، درصد و عملکرد اسانس در سطح آماری 5 درصد تأثیر معنی‎داری داشت. بیشترین درصد اسانس در تیمار اثر متقابل سولفات آهن و سولفات روی 2 گرم بر لیتر و بیشترین عملکرد اسانس در تیمار اثر متقابل سولفات آهن 5/1 گرم بر لیتر با سولفات روی 1 گرم بر لیتر حاصل شد. نتیجه‎گیری: مصرف آهن و روی در کنار یکدیگر قادر به ایجاد شرایط مطلوب جهت افزایش عملکرد کمی و کیفی در گیاه شوید می‎شود.