TY - JOUR T1 - Effect of the carbon tetrachloride extract of Trigonella foenum graecum seeds on the glycogen content of liver in diabetic rats TT - اثر تجویز خوراکی عصاره تتراکلریدکربنی بذر شنبلیله بر میزان گلیکوژن کبدی در موش صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوسین JF - jmpir JO - jmpir VL - 5 IS - 17 UR - http://jmp.ir/article-1-596-fa.html Y1 - 2006 SP - 9 EP - 16 KW - Trigonella foenum graecum seeds KW - Diabetes KW - Glycogen KW - Carbon tetrachloride extract KW - Rat N2 - مقدمه: دیابت یک اختلال شایع اندوکرین است. اگرچه مرسوم‌ترین درمان آن مخصوصاً در نوع I تجویز انسولین می‌باشد اما رویکرد تغذیه‌ای به درمان آن در کشورهای در حال توسعه دارای مزایای زیادی است. از بین تعداد زیادی گیاه که گفته شده دارای خاصیت ضددیابت هستند، شنبلیله یکی از ایمن‌ترین و کارآمدترین آنها است. اثر عصاره تتراکلریدکربنی این گیاه بر میزان گلیکوژن کبدی هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره تتراکلریدکربنی شنبلیله بر میزان گلیکوژن کبدی و مقایسه آن با اثر انسولین است. روش بررسی: برای انجام این‌کار از سه گروه موش صحرایی استفاده شد. تعداد هر گروه 10 عدد بود. موش‌ها ابتدا با استرپتوزوسین دیابتی شدند. یک گروه به عنوان کنترل و در گروه دیگر انسولین NPH به مدت سه روز تجویز شد. گروه سوم نیز عصاره تتراکلریدکربنی شنبلیله به مدت سه روز دریافت کرد. میزان قند خون قبل و بعد از مداخله سنجیده شد. میزان مصرف آب روزانه و میزان گلیکوژن کبدی بعد از اتمام مداخله در سه گروه سنجیده و با هم مقایسه شد. نتایج: نتایج نشان داد که عصاره شنبلیله همانند انسولین سبب کاهش معنی‌دار میزان قند خون و مصــرف آب روزانــه (05/0 p<) و افزایش معنی‌دار میــزان گلیکــوژن کبدی در مقایسه با گروه درمان نشده گردیده است (05/0 p<). نتیجه‌گیری: در مجموع نتایج حاصل از این مطالعه تاییدی بر استفاده سنتی از شنبلیله در درمان دیابت است. M3 ER -