@ARTICLE{Mohagheghzadeh, author = {Mosleh, Ghazaleh and Badr, Parmis and Azadi, Amir and Afsari Sardari, Forough and Iraji, Aida and Khademian, Sedigheh and Abolhassanzadeh, Zohreh and Mohagheghzadeh, Abdolali and }, title = {Quality control of Rosa × damascena flowers from Layzangan of Fars province in Iran}, volume = {20}, number = {78}, abstract ={مقدمه: گل محمدی با نام علمی Rosa × damascena Herrm. گیاه دارویی بسیار شناخته شده از خانواده گل سرخ می‌باشد. بر اساس متون نگاشته شده، منشأ کشت گل محمدی، در دره لایزنگان منطقه داراب از استان فارس در ایران است. هدف: در این مطالعه، کنترل کیفیت و استانداردسازی گل محمدی لایزنگان مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: آنالیز بافت‌شناسی، فیزیکوشیمیایی و فلزات سنگین و همچنین کروماتوگرافی اثر انگشت شامل MS-GC و تجزیه و تحلیل HPLC مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: طبق مشاهدات میکروسکوپی، تریکوم‌های ترشحی و ساده در کاسبرگ، کریستال‌های رزت شکل در تخمک و دانه گرده سه وجهی از ویژگی‌های اصلی گل محمدی بودند. نتایج آنالیز فلزات سنگین نشان داد که مقادیر روی (ppm 82/5)، مس (ppm 4/02)، سرب (ppm 0/11) و کادمیم (یافت نشد) کمتر از حداکثر مقدار مجاز تعیین شده بود. اسانس گلبرگ‌های تازه گل‌ها به کمک تقطیر با آب استخراج و ترکیب شیمیایی آن با روش کروماتوگرافی متصل به طیف‌سنج جرمی شناسایی شد. تعداد 23 جزء بیانگر 98/66 درصد از کل ترکیبات اسانس مشخص شد. سیترونلول (41/44 درصد)، نونادکان (16/44 درصد) و هنیکوزان (10/58 درصد) از ترکیبات اصلی اسانس بودند. بر اساس آنالیز HPLC میزان کوئرستین 7300/5 میکروگرم در هر گرم گلبرگ خشک اندازه‌گیری شد. نتیجه‌گیری: اسانس گل محمدی لایزنگان غنی از ترکیب سیترونلول است. ویژگی‌های تشخیصی ارائه شده در این مطالعه می‌تواند به کنترل کیفی بهتر و استانداردسازی نمونه‌های گل محمدی کمک کند. همچنین می‌تواند اطلاعاتی را برای تأیید اعتبار نمونه‌های مجهول و همچنین تشخیص موارد تقلبی فراهم نماید. }, URL = {http://jmp.ir/article-1-3057-fa.html}, eprint = {http://jmp.ir/article-1-3057-fa.pdf}, journal = {Journal of Medicinal Plants}, doi = {10.52547/jmp.20.78.48}, year = {2021} }