@ARTICLE{Hejazi, author = {Hejazi, SH and Shirani - Bidabadi, L and Zolfaghari – Baghbaderani, A and Saberi, S and Nilforoushzadeh, MA and Moradi, SH and Mahmoudi, M and Khosravi, SH and Ataei, A and }, title = {Comparision Effectivness of Extracts of Thyme, Yarrow, Henna and Garlic on Cutaneous Leishmaniasis Caused by L. major in Animal Model (Balb/c)}, volume = {8}, number = {30}, abstract ={مقدمه: سالک در مقایسه با سایر بیماری‌ها چندان مشکل‌آفرین نبوده و اغلب ضایعات آن خود به خود بهبود می‌یابد. به دلایل متعددی مانند طولانی بودن دوره زخم و درمان آن، نازیبا بودن جوشگاه به جامانده، عفونت‌های ثانویه در محل زخم، ارایه روش درمانی قابل تحمل، در دسترس و کم‌هزینه همراه با کمترین عوارض جانبی ضروری به نظر می‌رسد. با توجه به مطالعات مختلف در منابع علم پزشکی و داروشناسی گذشته و بررسی و مطالعه در جدیدترین منابع در زمینه مواد متشکله و خواص درمانی گیاهان، مجموعه‌ای از مشتقات گیاهی شامل Alkaloid، Quinones، Iridoids، Terpenes و Indoleanalogues گزارش شده است. بسیاری از این مواد در گیاهان آویشن شیرازی، حنا، سیر و بومادران وجود دارد. هدف: دسترسی به فرمولاسیون دارویی فاقد مواد شیمیایی مضر و بدون عوارض جانبی و موثر. روش بررسی: پس از تلقیح انگل در قاعده دم موش‌ها (به تعداد 7 سر) و طی 3 هفته در محل تلقیح زخمی ایجاد شد. سپس حیوانات به 9 گروه تقسیم شد. عصاره‌های هیدروالکلی با استفاده از روش ماسراسیون تهیه شدند، حلال عصاره‌های نامبرده الکل اتیلیک می‌باشد. در این بررسی 4 عصاره هیدروالکلی استفاده شد. ابتدا لوسیون را روی زخم گذاشته و این کار 2 مرتبه (صبح و عصر) صورت گرفت. کنترل روند بالینی عفو‌نت به صورت هفتگی طی 6 هفته پس از بروز زخم‌ها از طریق اندازه‌گیری زخم در قاعده دم موش توسط کولیس ورنیه و با تعیین اندازه زخم اعلام شده و از روش Anova و Paired t test جهت تجزیه و تحلیل آماری و از آزمون Schefeh جهت مقایسه بین میانگین‌ها استفاده شد. نتایج: نتایج حاصل از بررسی نشان می‌دهد که با استفاده از آزمون آماری Paired t test اختلاف معنی‌داری بین میانگین قطر زخم‌ها قبل و پس از درمان در گروه شاهد، بومادران و آویشن مشاهده شد (05/0>p). این آزمون اختلاف معنی‌داری را بین میانگین قطر زخم‌ها پس از درمان گروه‌های تحت درمان با عصاره‌های گیاهی دیگر و گروه‌های سه‌گانه شاهد نشان نداد. با استفاده از آزمون آماری (Paired t test) اختلاف معنی‌داری را بین میانگین قطر زخم‌ها پس از درمان بین گروه تحت درمان با عصاره‌های گیاهی و گروه تحت درمان با گلوکانتیم نشان نداد (05/0>p). نتیجه‌گیری: با توجه به این‌که عصاره هیدروالکلی آویشن و بومادران در التیام زخم سالک تاثیرخوبی داشته‌اند، پیشنهاد می‌شود که این مطالعه با عصاره هیدروالکلی گیاهان آویشن و بومادران در پایه ژل یا پماد و در مراحل ابتدایی ظهور ضایعه در موش‌های بالب سی تکرار شود. }, URL = {http://jmp.ir/article-1-373-fa.html}, eprint = {http://jmp.ir/article-1-373-fa.pdf}, journal = {Journal of Medicinal Plants}, doi = {}, year = {2009} }