سال 2، شماره 7 - ( 6-1382 )                   سال 2 شماره 7 صفحات 12-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- مربی پژوهش کشاورزی، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی، تهران ، naghdibadi@yahoo.com
2- کارشناس پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی و دانشجوی کارشناسی‌ارشد زراعت دانشگاه تهران
چکیده:   (10641 مشاهده)
آویشن (Thymus vulgaris L.) یکی از گیاهان تیره نعناعیان (Lamiaceae) است که در نواحی مختلف مدیترانه و برخی نواحی آسیا می‌روید و امروزه در مناطق مختلف جهان و از جمله در ایران کشت و تولید می‌شود. آویشن محتوی 8/0تا 6/2 درصد ‌(معمولاً 1 درصد) اسانس است که قسمت اعظم آن‌را فنل‌ها، هیدروکربن‌های مونوترپنی و الکل‌ها تشکیل می‌دهند. تیمول جزء اصلی ترکیبات فنلی در گیاه آویشن است. از برگ آویشن در فرآورده‌های غذایی و همچنین از اسانس گیاه در نوشیدنی‌ها و صنایع دارویی، بهداشتی و آرایشی استفاده متنوعی می‌شود. روغن آویشن دارای خواصی نظیر ضداسپاسم، بادشکن، ضدقارچی، ضدباکتریایی، ضدعفونی کننده، ضدکرم، ضدرماتیسم، خلط‌آور، آنتی‌اکسیدان، نگهدارنده طبیعی غذا و تاخیردهنده پیری پستانداران می‌باشد. اسانس آویشن از جمله ده اسانس معروف می‌باشد که جایگاه خاصی در تجارت جهانی دارد.
واژه‌های کلیدی: آویشن، Thymus vulgaris، اسانس، تیمول
متن کامل [PDF 285 kb]   (49462 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: گياهان دارویی
دریافت: 1381/4/12 | پذیرش: 1382/5/23 | انتشار: 1382/6/29

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.