سال 5، شماره 18 - ( 3-1385 )                   سال 5 شماره 18 صفحات 62-56 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- استادیار پژوهش شیمی دارویی و عضو هیأت علمی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی ، shrezazadeh@yahoo.com
2- دانشیار، گروه شیمی دارویی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- دانشیار، گروه فارماکوگنوزی، دانشکده داروسازی و مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- استادیار پژوهش کشاورزی و عضو هیأت علمی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی
5- استادیار پژوهش فارماکوگنوزی و عضو هیأت علمی معاونت غذا و داروی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی
6- پژوهشیار گیاه‌شناسی و عضو هیات علمی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی
چکیده:   (4974 مشاهده)
مقدمه: جنس Stachys شامل بیش از 300 گونه می‌باشد که در کشور ایران تعداد 34 گونه از این جنس رویش دارد و 13 گونه از این تعداد بومی ایران می‌باشند. تاکنون بر روی اجزای تشکیل‌دهنده روغن فرار گونه  Stachys athorecalyx مطالعه‌ای انجام نشده است. هدف: انگیزه انجام این تحقیق، مطالعه اجزای تشکیل‌دهنده روغن فرار گونه Stachys athorecalyx روش بررسی: در این مطالعه گیاه فوق از محل رویش خود در ارتفاعات منطقه ارسباران جمع‌آوری و پس از خشک کردن در سایه به روش اسانس‌گیری با آب جوش، اسانس گیری و توسط دستگاه کروماتوگرافی متصل به دتکتور جرمی اجزای آن شناسایی گردید. یافته‌ها: بازدهی روغن فرار 2/0 درصد حجمی / وزنی بود. در روغن فرار گیاه تعداد 36 ترکیب با مجموع 1/98 درصد از کل ترکیبات شناخته شد که ترکیب Spathulenol یک سزکویی‌ترپن اکسیژنه با 1/22 درصد، فراوان ترین ترکیب این روغن فرار بود. ترکیبات اکسیژنه با 15/71 درصد اکثر ترکیبات را تشکیل می‌دادند. هیجده ترکیب مونوترپن با مجموع 91/47 درصد، سیزده ترکیب سزکویی‌ترپن با مجموع 92/42 درصد و دو ترکیب آروماتیک با مجموع 56/1 درصد شناخته شدند. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه در گونه‌های دیگر نیز به نوعی ترکیبات اصلی شناسایی شده در این گونه گزارش گردیده است بستگی این گونه‌ها به جنس Stachys از نظر مشابهت ترکیبات اصلی قابل تایید می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: Stachys athorecalyx، Spathulenol، روغن فرار
متن کامل [PDF 241 kb]   (2481 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: فارماكوگنوزی و فارماسيوتيكس
دریافت: 1384/2/26 | پذیرش: 1384/10/6 | انتشار: 1385/3/31

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.