سال 7، شماره 25 - ( 12-1386 )
سال 7 شماره 25 صفحات 55-49 |
برگشت به فهرست نسخه ها
کامکار جایمند* 
1، محمدباقر رضایی2 ، ولی‌الله مظفریان3 ، رحمان آزادی4 ، محمود نادری حاجی‌باقرکندی5 ، سعیده مشکی‌زاده5 ، مصطفی گلی‌پور5
1، محمدباقر رضایی2 ، ولی‌الله مظفریان3 ، رحمان آزادی4 ، محمود نادری حاجی‌باقرکندی5 ، سعیده مشکی‌زاده5 ، مصطفی گلی‌پور5
1- دانشیار، بخش تحقیقات گیاهان دارویی، موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور ، Jaimand@rifr-ac.ir
2- استاد، بخش تحقیقات گیاهان دارویی، موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور
3- دانشیار، بخش تحقیقات گیاه‌شناسی، موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور
4- کارشناسی ارشد، بخش تحقیقات گیاه‌شناسی، موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور
5- کارشناس، بخش تحقیقات گیاهان دارویی، موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور
2- استاد، بخش تحقیقات گیاهان دارویی، موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور
3- دانشیار، بخش تحقیقات گیاه‌شناسی، موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور
4- کارشناسی ارشد، بخش تحقیقات گیاه‌شناسی، موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور
5- کارشناس، بخش تحقیقات گیاهان دارویی، موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور
چکیده: (7021 مشاهده)
مقدمه: گیاه Hypericum از گونه‌های مهم گیاهان دارویی محسوب می‌شود و در حال حاضر در ایران 17 گونه گیاه علفی چند ساله و درختچه‌ای وجود دارد که سه گونه آن انحصاری ایران هستند. هدف: در این تحقیق با هدف بررسی میزان ترکیب هیپریسین بر روی گل و برگ هشت گونه گل راعی، انجام شد. روش بررسی: پس از جمع‌آوری و آماده‌سازی گیاه (گل و برگ) اقدام به استخراج عصاره در دو مرحله به ترتیب با حلال‌های کلروفرم و متانول به وسیله دستگاه سوکسوله شد و سپس عصاره‌ها توسط دستگاه HPLC بررسی شد. فاز متحرک متانول 68 درصد، اتیل استات 20 درصد، سدیم هیدرو سولفات (1/0 مول) 12 درصد و فاز ثابت C18بود دتکتور UV بود که در 590 نانومتر تنظیم شد. نتایج: میزان ترکیب هیپریسین در گل و برگ گونه‌ها عبارت بودند از: گونه H. dogonbadanicum ( انحصاری ایران) (گل ppm 36 و برگ 36)، گونه H. helianthemoides (گل ppm 118 و برگ 22)، گونه H. hirtellum (گل ppm 178 و برگ 26)، گونه H. hyssopifolium (گل ppm 224 و برگ 120)، گونه H. lysimachioides (گل ppm 1177 و برگ 178)، گونه H. perforatum (گل ppm 1900 و برگ 813)، گونه H. scabrum (گل ppm 13 و برگ 10) و گونه H. triquetrifolium (گل ppm 1460، برگ 1426 و ساقه 17). نتیجه‌گیری: مقایسه میزان هیپریسین در گونه‌های گل راعی نشان داده که مقدار این ترکیب نسبت به گونه و منطقه جمع‌آوری شده متفاوت است. به طوری که بالاترین میزان این ترکیب در گل گونه H. perforatum ppm 1900 و گونه H. triquetrifolium ppm 1460 موجود بود.
واژه‌های کلیدی: هیپریسین، HPLC، <، i>، H. dogonbadanicum<، /i>، <، i>، H. helianthemoides<، /i>، <، i>، H. hirtellum<، /i>، <، i>، H. hyssopifolium<، /i>، <، i>، H. lysimachioides<، /i>، <، i>، H. perforatum<، /i>، <، i>، H. scabrum<، /i>، <، i>، H. triquetrifolium<، /i>
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
فارماكوگنوزی و فارماسيوتيكس
دریافت: 1386/1/25 | پذیرش: 1386/11/10 | انتشار: 1387/2/29
دریافت: 1386/1/25 | پذیرش: 1386/11/10 | انتشار: 1387/2/29
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |