1- دانشیار، گروه قارچشناسی و انگلشناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان ، hejazi@med.mui.ac.ir
2- کارشناس، مرکز تحقیقات بیماریهای پوستی و سالک صدیقه طاهره (س)، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان
3- دانشیار، مرکز آموزش و پژوهش بیماریهای پوست و جذام تهران، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران
4- مربی، مرکز آموزش و پژوهش اصفهان، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی، تهران
چکیده: (6708 مشاهده)
مقدمه: سالک در مقایسه با سایر بیماریها چندان مشکلآفرین نبوده و اغلب ضایعات آن خود به خود بهبود مییابد. به دلایل متعددی مانند طولانی بودن دوره زخم و درمان آن، نازیبا بودن جوشگاه به جامانده، عفونتهای ثانویه در محل زخم، ارایه روش درمانی قابل تحمل، در دسترس و کمهزینه همراه با کمترین عوارض جانبی ضروری به نظر میرسد. با توجه به مطالعات مختلف در منابع علم پزشکی و داروشناسی گذشته و بررسی و مطالعه در جدیدترین منابع در زمینه مواد متشکله و خواص درمانی گیاهان، مجموعهای از مشتقات گیاهی شامل Alkaloid، Quinones، Iridoids، Terpenes و Indoleanalogues گزارش شده است. بسیاری از این مواد در گیاهان آویشن شیرازی، حنا، سیر و بومادران وجود دارد. هدف: دسترسی به فرمولاسیون دارویی فاقد مواد شیمیایی مضر و بدون عوارض جانبی و موثر. روش بررسی: پس از تلقیح انگل در قاعده دم موشها (به تعداد 7 سر) و طی 3 هفته در محل تلقیح زخمی ایجاد شد. سپس حیوانات به 9 گروه تقسیم شد. عصارههای هیدروالکلی با استفاده از روش ماسراسیون تهیه شدند، حلال عصارههای نامبرده الکل اتیلیک میباشد. در این بررسی 4 عصاره هیدروالکلی استفاده شد. ابتدا لوسیون را روی زخم گذاشته و این کار 2 مرتبه (صبح و عصر) صورت گرفت. کنترل روند بالینی عفونت به صورت هفتگی طی 6 هفته پس از بروز زخمها از طریق اندازهگیری زخم در قاعده دم موش توسط کولیس ورنیه و با تعیین اندازه زخم اعلام شده و از روش Anova و Paired t test جهت تجزیه و تحلیل آماری و از آزمون Schefeh جهت مقایسه بین میانگینها استفاده شد. نتایج: نتایج حاصل از بررسی نشان میدهد که با استفاده از آزمون آماری Paired t test اختلاف معنیداری بین میانگین قطر زخمها قبل و پس از درمان در گروه شاهد، بومادران و آویشن مشاهده شد (05/0>p). این آزمون اختلاف معنیداری را بین میانگین قطر زخمها پس از درمان گروههای تحت درمان با عصارههای گیاهی دیگر و گروههای سهگانه شاهد نشان نداد. با استفاده از آزمون آماری (Paired t test) اختلاف معنیداری را بین میانگین قطر زخمها پس از درمان بین گروه تحت درمان با عصارههای گیاهی و گروه تحت درمان با گلوکانتیم نشان نداد (05/0>p). نتیجهگیری: با توجه به اینکه عصاره هیدروالکلی آویشن و بومادران در التیام زخم سالک تاثیرخوبی داشتهاند، پیشنهاد میشود که این مطالعه با عصاره هیدروالکلی گیاهان آویشن و بومادران در پایه ژل یا پماد و در مراحل ابتدایی ظهور ضایعه در موشهای بالب سی تکرار شود.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
فارماكولوژی و سم شناسی دریافت: 1386/3/29 | پذیرش: 1388/2/12 | انتشار: 1388/3/29