سال 8، شماره 30 - ( 3-1388 )                   سال 8 شماره 30 صفحات 53-44 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی داروسازی، دانشکده مهندسی شیمی، پردیس دانشکده‌های فنی، دانشگاه تهران، تهران
2- استادیار، دانشکده مهندسی شیمی، پردیس دانشکده‌‌های فنی، دانشگاه تهران، تهران ، kparsi@ut.ac.ir
3- دانشیار، دانشکده مهندسی شیمی، پردیس دانشکده‌های فنی، دانشگاه تهران، تهران
4- دکترای تخصصی داروسازی صنعتی، شرکت تحقیقاتی- دارویی سها 2
5- کارشناس شیمی، جهاددانشگاهی دانشکده فنی، دانشگاه تهران، تهران
چکیده:   (6207 مشاهده)
مقدمه: استفاده از میکروامولسیون، جهت دارورسانی خوراکی داروهای کم محلول در آب، یکی از شیوه‌های نوین دارورسانی است. به کاربردن روغن گیاهان دارویی در این سامانه، محلولی با خواص درمانی جهت حمل داروهای چربی دوست به دست می‌دهد. روغن تخم کدوی کاغذی Cucurbita pepo یکی از روغن‌های گیاهی است که خواص درمانی فراوانی برای آن از جمله درمان بیماری‌های پروستات، مانند بزرگی خوش‌خیم پروستات آمده است. جذب خوراکی این روغن در بدن مانند سایر روغن‌ها مناسب و قابل توجه است. هدف: تهیه میکروامولسیون از روغن تخم کدوی کاغذی جهت دارورسانی خوراکی. روش بررسی: انتخاب مواد فعال و کمک فعال سطحی براساس ساختار اجزای تشکیل دهنده روغن تخم کدو و فرموله کردن این مواد با روش‌های مختلف، در شرایط متفاوت و سپس بررسی تکرارپذیری و پایداری ظاهری نمونه‌ها و در نهایت سنجش اندازه ذرات محصول نتایج: الکل‌های خطی کوتاه زنجیره، مواد کمک فعال سطحی مناسبی برای این پژوهش نمی‌باشد. از بین مواد فعال سطحی، ماده پلی سوربات 80 به همراه ماده کمک فعال سطحی شکر بهترین نتیجه را می‌دهد. افزایش بسپار (پلیمر) تاثیری در پایداری میکرو‌امولسیون ندارد. از سویی در مقیاس آزمایشگاهی دور همزن نیز تاثیری ندارد. بهتر است که تهیه میکروامولسیون در دمای محیط انجام شود. نتیجه‌گیری: با استفاده از ماده فعال سطحی پلی سوربات80 (توئین 80) و با استفاده از شکر به عنوان کمک فعال سطحی می‌توان از روغن تخم کدوی کاغذی، میکروامولسیون 5 - 10 درصد روغن در آب تهیه نمود.
متن کامل [PDF 221 kb]   (2883 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: فارماكوگنوزی و فارماسيوتيكس
دریافت: 1386/11/13 | پذیرش: 1388/1/26 | انتشار: 1388/3/29

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.