سال 18، شماره 70 - ( 3-1398 )
سال 18 شماره 70 صفحات 180-173 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نسرین قوامی* 
1، حسنعلی نقدیبادی2 ، اردشیر قادری2 ، علی مهرآفرین2 ، فرحناز خلیقی سیگارودی2 ، امیررضا زارع کاریزی2
1، حسنعلی نقدیبادی2 ، اردشیر قادری2 ، علی مهرآفرین2 ، فرحناز خلیقی سیگارودی2 ، امیررضا زارع کاریزی2
1- مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی کرج، ایران ، nassrinqavami@gmail.com
2- مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی کرج، ایران
2- مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی کرج، ایران
چکیده: (3443 مشاهده)
مقدمه: امروزه بهینه‌سازی شرایط کشت در بیوراکتورها به عنوان یک راهکار مهم برای تولید متابولیتهای ثانویه از جمله تبائین بسیار مورد توجه است. تبائین، آلکالوئید غالب در گیاه خشخاش ایرانی است که به عنوان ماده اولیه جهت سنتز ترکیبات ضد درد مورد استفاده قرار می‌گیرد.
هدف: بهینه‌سازی شرایط کشت ریشه نابجا خشخاش کبیر در بیوراکتور در راستای افزایش تولید تبایین.روش بررسی: در این آزمایش، ریشه‌های نابجا از ریزنمونه ساقه گیاه به دست آمده و سپس در بیوراکتور ستونی حبابدار کشت شدند. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. فاکتور دمای بیوراکتور در 4 سطح شامل ۱۴، ۲۰، ۲۶ و ۳۲ درجه سانتیگراد و همچنین حجم هوادهی بیوراکتور در 4 سطح (۰۵/۰، ۱/۰، ۲/۰ و vvm ۴/۰) اعمال شدند.
نتایج: نتایج نشان داد که دما و حجم هوادهی بیوراکتور تأثیر معنی‌داری بر وزن خشک ریشه و میزان تبایین آن داشتند. بیشترین وزن خشک ریشه نابجا در هوادهی vvm ۲/۰ و در دمای ۲۶ درجه سانتیگراد به دست آمد. بیشترین میزان تبایین ریشه نابجا در حجم هوادهی vvm ۲/۰ و در دمای ۲۶ درجه سانتیگراد حاصل شد.
نتیجهگیری: حجم هوادهی و دما دو فاکتور مهم در تولید انبوه زیست توده و تبایین از ریشه نابجا خشخاش کبیر در بیوراکتور می‌باشد.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
بيوتكنولوژی
دریافت: 1397/8/14 | پذیرش: 1397/11/1 | انتشار: 1398/3/5
دریافت: 1397/8/14 | پذیرش: 1397/11/1 | انتشار: 1398/3/5
فهرست منابع
1. Mozaffarian V. A Dictionary of Iranian Plant Names 2012, Iran: Farhang Moaser Press.
2. Fairbairn J W and Hakim F. Papaver bracteatum Lindl.-a new plant source of opiates. J. Pharm. Pharmacol. 1973; 25: 353-8. [DOI:10.1111/j.2042-7158.1973.tb10028.x]
3. Nyman U and Bruhn J G. Papaver bracteatum Lindl.-a summary of current knowledge. Planta Medica. 1979; 35: 98-117. [DOI:10.1055/s-0028-1097192]
4. Kapoor L D. Opium Poppy: botany, chemistry and pharmacology. 1997, USA: Food Products Press.
5. Kettenes-van de Bosch J, Salemink J C A and Khan I. Biological activity of the alkaloids of Papaver bracteatum Lind. Journal of Ethnopharmacology 1981; 3 (1): 21-38. [DOI:10.1016/0378-8741(81)90012-X]
6. Palevitch D and Levy A. Domestication of Papaver bracteatum as a source of thebaine. Acta Horticulturae. 1992; 306: 33-52. [DOI:10.17660/ActaHortic.1992.306.2]
7. Murthy H N and Praveen N. Carbon sources and medium pH affects the growth of Withania somnifera (L.) Dunal adventitious roots and withanolide A production. Natural Product Res. 2008; 27 (2): 185-9. [DOI:10.1080/14786419.2012.660691]
8. Ramirez-Carvajal G A, Morse A M, Dervinis C and Davis J M. The cytokinin type-B response regulator PtRR13 is a negative regulator of adventitious root development in Populus. Plant Physiol. 2009; 150 (2): 759-771. [DOI:10.1104/pp.109.137505]
9. Deepthi S and Satheeshkumar K. Effects of major nutrients, growth regulators and inoculum size on enhanced growth and camptothecin production in adventitious root cultures of Ophiorrhiza mungos L. Biochemical Engineering J. 2017; 117: 198-209. [DOI:10.1016/j.bej.2016.10.016]
10. Chaterjeea A, Shuklaa S, Mishrab P, Rastogia A and Singh S. Prospects of in vitro production of thebaine in opium poppy (Papaver somniferum L.). Industrial Crops and Products 2010; 32: 668-70. [DOI:10.1016/j.indcrop.2010.04.007]
11. Yesil-Celiktas O, Gurel A and Vardar-Sukan F, Large scale cultivation of plant cell and tissue culture in bioreactors. 2010, Kerala: Transworld Research Network.
12. Jeong C S, Murthy H N, Hahn E J, Lee H L and Paek K Y. Inoculum size and auxin concentration influence the growth of adventitious roots and accumulation of ginsenosides in suspension cultures of Panax ginseng (C. A. Meyer). Acta Physiologiae Plantarum. 2009; 31; 09; 219-22. [DOI:10.1007/s11738-008-0206-y]
13. Paek K, Murthy H, Hahn E and Zhong J. Large scale culture of ginseng adventitious roots for production of ginsenosides. Advanced Biochemical Engineering Biotechnol. 2009; 113: 151-76. [DOI:10.1007/10_2008_31]
14. Ballica R and Ryu D. Effects of rheological properties and mass transfer on plant cell bioreactor performance: production of tropane alkaloids. Biotechnology Bioengineering 1993; 42: 1181-89. [DOI:10.1002/bit.260421008]
15. Wu S, Yu X, Lian M, Park S and Piao X. Several factors affecting hypericin production of Hypericum perforatum during adventitious root culture in airlift bioreactors. Acta Physiologiae Plantarum. 2014; 36: 975-81. [DOI:10.1007/s11738-013-1476-6]
16. Lee J, Seong E, Goh E, NY K and Yu C. Factors involved in mass propagation of Ginseng (Panax ginseng C. A. Meyer) using bioreactor system. J. Korean Society Applied Biological Chemistry 2009; 52: 466 - 71. [DOI:10.3839/jksabc.2009.080]
17. McClung C R. Circadian rhythms in plants. Plant Physiol. 2001; 52: 139 - 62. [DOI:10.1146/annurev.arplant.52.1.139]
18. Luschnig C. Auxin transport: ABC proteins join the club. Trends Plant Science 2002; 7 (8): 329 - 32 [DOI:10.1016/S1360-1385(02)02292-6]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |