مقدمه: گیاه ریحان ‌به عنوان گیاهی دارویی در طب سنتی برای درمان انواع مختلفی از بیماری‌ها کاربرد دارد، علاوه ‌بر آن این گیاه به عنوان یک ماده غذایی و چاشنی غذا استفاده می‌شود. بررسی‌ها نشان می‌دهند که همزیستی قارچ‌های میکوریزی با ریشه گیاهان، سبب بهبود و افزایش رشد و محصول‌دهی گیاه میزبان می‌شود. هدف: بررسی تغییرات رشد و برخی پارامترهای فیزیولوژیگ ریحان در اثر تلقیح با یک قارچ میکوریزی بومی Glomus etunicatum. روش بررسی: این تحقیق به صورت گلخانه‌ای انجام شد و چگونگی همزیستی ریشه و اثرات آن بر برخی پارامترهای رشد و فیزیولوژیک گیاه ریحان در دو کولتیوار سبز و بنفش در مرحله رویشی مورد بررسی و مقایسه با گروه شاهد قرار گرفت. نتایج: بررسی‌ها نشان داد که ریشه ریحان در دو کولتیوار با قارچ مذکور در حد قابل قبول بین ٧٠ - ٦٠ درصد همزیستی ایجاد نموده است. از طرفی تلقیح قارچ با ریشه گیاه به طور معنی‌داری سبب افزایش شاخص‌های رشد، کلروفیل a و b، فنول کل، و آنتوسیانین در مقایسه با بوته‌های شاهد شد. نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاکی از تاثیر‌گذاری سویه بومی قارچ Glomus etunicatum بر رشد و پارامترهای فیزیولوژیک بررسی شده گیاه ریحان می‌باشد که زمینه را برای بررسی امکان کاربرد آن در بهبود رشد این گیاه دارویی فراهم می‌سازد.