سال 18، شماره 69 - ( 12-1397 )
سال 18 شماره 69 صفحات 193-185 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مهناز خانوی1 
، طاهره حسنلو2 ، هما حاجی مهدی پور* 
3
، طاهره حسنلو2 ، هما حاجی مهدی پور* 3
1- گروه فارماکوگنوزی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- بخش فیزیولوژی مولکولی، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
3- مرکز تحقیقات طب سنتی و مفردات پزشکی و گروه داروسازی سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، hajimehd@sbmu.ac.ir
2- بخش فیزیولوژی مولکولی، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
3- مرکز تحقیقات طب سنتی و مفردات پزشکی و گروه داروسازی سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، hajimehd@sbmu.ac.ir
چکیده: (1391 مشاهده)
مقدمه: گیاهان Melia indica (چریش) و M. azedarach (زیتون تلخ) در طب سنتی مصرف فراوان دارند. این‌دو گیاه به عنوان حشره‌کش طبیعی معروف هستند. ماده عمده موجود در آنها آزادیراختین بوده که شاخص کنترل کیفیت این گیاهان محسوب می‌شود.
هدف: در این تحقیق، میزان آزادیراختین موجود در برگ و میوه (میوه کامل، پوست میوه، پالپ و دانه) دو گیاه مذکور به روش HPLC تعیین شده است.
روش بررسی: برگ‌ها و میوه‌های گیاه چریش از بندرعباس و گیاه زیتون تلخ از گرگان جمع‌آوری و شناسایی شدند. قسمت‌های پوست، پالپ و دانه میوه از یکدیگر جدا شده و آسیاب شدند. 1000 میلی‌گرم از پودر توسط متانول عصاره‌گیری شد. میزان آزادیراختین موجود در نمونه‌ها توسط دستگاه HPLC با ستون C18، فاز متحرک استونیتریل: آب 60:40، سرعت جریان ml/min 1، طول موج nm 227 و به مدت 6 دقیقه اندازه‌گیری شد.
نتایج: نتایج نشان دادند که میزان آزادیراختین موجود در میوه کامل دو گیاه به طور قابل توجهی بیشتر از برگ می‌باشد. در میان میوه‌های دو گیاه، میوه چریش حدود دو برابر آزادیراختین بیشتری از زیتون تلخ داشت. میزان این ماده لیمونوئیدی در دانه چریش بیشتر از پالپ و پوست میوه بوده در حالی که در مورد زیتون تلخ در پوست میوه بیشتر و در دو قسمت دیگر تقریباً ناچیز بود.
نتیجه‌گیری: برای استفاده از گیاه جهت اثرات حشره‌کشی باید از پوست میوه زیتون تلخ استفاده نمود در حالی که در مورد چریش بهتر است عصاره‌گیری از میوه کامل انجام شود.
هدف: در این تحقیق، میزان آزادیراختین موجود در برگ و میوه (میوه کامل، پوست میوه، پالپ و دانه) دو گیاه مذکور به روش HPLC تعیین شده است.
روش بررسی: برگ‌ها و میوه‌های گیاه چریش از بندرعباس و گیاه زیتون تلخ از گرگان جمع‌آوری و شناسایی شدند. قسمت‌های پوست، پالپ و دانه میوه از یکدیگر جدا شده و آسیاب شدند. 1000 میلی‌گرم از پودر توسط متانول عصاره‌گیری شد. میزان آزادیراختین موجود در نمونه‌ها توسط دستگاه HPLC با ستون C18، فاز متحرک استونیتریل: آب 60:40، سرعت جریان ml/min 1، طول موج nm 227 و به مدت 6 دقیقه اندازه‌گیری شد.
نتایج: نتایج نشان دادند که میزان آزادیراختین موجود در میوه کامل دو گیاه به طور قابل توجهی بیشتر از برگ می‌باشد. در میان میوه‌های دو گیاه، میوه چریش حدود دو برابر آزادیراختین بیشتری از زیتون تلخ داشت. میزان این ماده لیمونوئیدی در دانه چریش بیشتر از پالپ و پوست میوه بوده در حالی که در مورد زیتون تلخ در پوست میوه بیشتر و در دو قسمت دیگر تقریباً ناچیز بود.
نتیجه‌گیری: برای استفاده از گیاه جهت اثرات حشره‌کشی باید از پوست میوه زیتون تلخ استفاده نمود در حالی که در مورد چریش بهتر است عصاره‌گیری از میوه کامل انجام شود.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
فارماكوگنوزی و فارماسيوتيكس
دریافت: 1397/3/7 | پذیرش: 1397/6/5 | انتشار: 1397/8/30
دریافت: 1397/3/7 | پذیرش: 1397/6/5 | انتشار: 1397/8/30
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |