سال 18، شماره 69 - ( 12-1397 )                   سال 18 شماره 69 صفحات 163-153 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشکده علوم پزشکی ساوه، ‌ساوه، ‌ایران
2- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، v.nursing@yahoo.com
3- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اراک،‌ اراک، ‌ایران
4- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشکده علوم پزشکی خمین، خمین، ایران
5- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
چکیده:   (1330 مشاهده)
سابقه و هدف: ترک پا یکی از شایعترین بیماری‌های پا میباشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه‌ای تاثیر ژل آلوئه ورا و لانولین بر روند بهبودی ترک پا در شهر ساوه انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله‌ای که بر روی 94 فرد مبتلا به ترک در هر دو پا انجام شد از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، مقیاس ارزیابی بالینی خشکی پا و هم چنین مقیاس آنالوگ دیداری استفاده شد. نمونه های گروه مداخله اول از ژل آلوئه ورا و نمونه های گروه مداخله دوم از لانولین استفاده کردند. نمونه های گروه کنترل نیز از پلاسبوی همسان شده با داروی اصلی استفاده نمودند. نهایتا داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 23 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: تحلیل داده های مربوط به نمره مقیاس ارزیابی بالینی خشکی پا نشان داد که قبل از انجام مداخله، اختلاف معنی داری بین نمره خشکی پا در هر سه گروه وجود ندارد اما 2 هفته بعد از مداخله، میانگین نمره خشکی پا در گروه مداخله اول به طور معنی داری پایین تر از گروه مداخله دوم به دست آمد (0.027P=). همچنین نمره به دست آمده از مقیاس آنالوگ دیداری خشکی پا قبل از مداخله اختلاف معنی داری را در سه گروه نشان ندادند در صورتی که بعد از مداخله، میانگین نمره آنالوگ دیداری گروه مداخله اول به طور معنی داری (0.007P=) کمتر از گروه مداخله دوم بود.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان دهنده تاثیر مطلوب تر آلوئه ورا در مقایسه با لانولین در بهبودی خشکی و ترک پا است.
 
متن کامل [PDF 459 kb]   (1024 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: فارماكولوژی و سم شناسی
دریافت: 1396/8/29 | پذیرش: 1396/12/21 | انتشار: 1397/8/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.