سال 10، شماره 40 - ( 9-1390 )                   سال 10 شماره 40 صفحات 143-139 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- عضو هیات علمی گروه میکروبیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد ، niakan@shahed.ac.ir
2- گروه میکروبیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد
3- پژوهشکده اسانس، دانشگاه کاشان
4- دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد
چکیده:   (11370 مشاهده)
مقدمه‌: درمنه (Artemisia) از گیاهان بوته‌ای و شامل چهارصد گونه می‌باشد. گونه A. persica عمدتاً در مناطق شرقی ایران رشد می‌کند. ‌هدف: هدف تعیین اثر ضد‌میکروبی عصاره متانولی گیاه درمنه ایرانی و سینتیک رشد و مرگ باکتری‌های استافیلوکوکوس اورئوس وبا سیلوس سوبتیلیس‌ می‌باشد. روش بررسی: پس از تهیه عصاره و مجاورت با دو نوع باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سوبتیلیس انجام شد. تعیین حساسیت میکروب‌ها با غلظت‌های مختلف (5، 25، 100، 150، 200، 300 و 400 میکروگرم بر میلی‌لیتر) عصاره با روش‌ کشت در محیط براث بررسی شد. میزان حداقل غلظت موثر بازدارنده (MIC) و حداقل میزان کشنده (MBC‌) نیز سنجیده شد. نتایج: در سه نوبت کشت استافیلوکوکوس اورئوس MIC برابر 100 و MBC در محدوده 200 میکروگرم در میلی‌لیتر حاصل شد. باسیلوس سوبتیلیسMIC عصاره 150 و 200 ولی‌ MBC عصاره 400 میکروگرم در میلی‌لیتر بوده و سینتیک مرگ باکتری‌های فوق به ترتیب در ساعت 5 و ساعت 4 حاصل شد. اطلاعات در نرم‌افزار SPSS-15 تحلیل شد. با آزمون همبستگی و آزمون T و حد آماری معنی‌دار در این مطالعه 05/0 می‌باشد. نتیجه‌گیری: عصاره متانولی گیاه درمنه ایرانی توانست رشد باکتری‌های ‌استافیلوکوکوس اورئوس را با 100=MIC و 200 میکروگرم بر میلی‌لیترMBC کنترل نماید. درخصوص باسیلوس سوبتیلیس نیز نتایج مشابه بود ولی با دو تفاوت‌ اول آنکه غلظت MBC عصاره برابر 400 میکروگرم در میلی‌لیتر بوده دوم آنکه اثرات ضد‌باکتریایی عصاره نسبت به استافیلوکوکوس اورئوس از نظر زمان تأثیر، کمی زودتر آغاز می‌شود (ساعت 4 در برابر ساعت 5). مجموعه یافته‌ حاکی از تاثیر عصاره درمنه ایرانی در شرایط آزمایشگاهی دارد.
متن کامل [PDF 182 kb]   (3092 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: فارماكوگنوزی و فارماسيوتيكس
دریافت: 1388/7/1 | پذیرش: 1389/5/16 | انتشار: 1390/11/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.