سال 16، شماره 64 - ( 8-1396 )
سال 16 شماره 64 صفحات 44-32 |
برگشت به فهرست نسخه ها
ندا اوژن1 
، مرتضی گلدانی* 2، حسنعلی نقدی‌بادی3 
، علی مهرآفرین3 ، مهدی پارسا
، مرتضی گلدانی* 2، حسنعلی نقدی‌بادی3 ، علی مهرآفرین3 ، مهدی پارسا
1- دانشجوی دکتری زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- دانشیار، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
3- 3- مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی کرج، ایران
2- دانشیار، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
3- 3- مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی کرج، ایران
چکیده: (4285 مشاهده)
مقدمه: کاربرد محرکهای آلی و زیستی در مراحل مختلف رشد گیاه میتواند علاوه بر کاهش تنش‌های محیطی به افزایش رشد و عملکرد گیاهان کمک کند.
هدف: تعیین اثر فرمولاسیون مختلف محرکهای زیستی کیتوزان، اسید هیومیک و اسیدسیتریک بر میزان نپتالاکتون و خصوصیات بیوشیمیایی پونهسای گربه‌ای بود.
روش بررسی: این تحقیق بر پایه طرح آماری بلوک کامل تصادفی (CRBD) در گلخانه تحقیقاتی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد‌دانشگاهی اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد (عدم استفاده از فرمولاسیون)، اسیدسیتریک، غلظتهای مختلف اسید هیومیک، فرمولاسیونهای ترکیبی دوگانه کیتوزان + اسیدسیتریک و فرمولاسیونهای ترکیبی سهگانه کیتوزان + اسید هیومیک + اسیدسیتریک بودند. ابتدا ریشه نشاها قبل از انتقال به گلدانها اعمال تیمار شدند و سپس حدود 20 روز بعد از کاشت طی 3 مرتبه به فاصله زمانی 15 روز یک‌بار، تیمارها بر روی سطح گیاه محلول‌پاشی شدند.
نتایج: نتایج نشان داد استفاده از فرمولاسیونهای مختلف اسید هیومیک، اسید سیتریک و کیتوزان تأثیر معنیداری بر ارتفاع بوته (05/0P≤)، تعداد ساقه فرعی، تعداد برگ، وزن خشک برگ، ساقه و اندام هوایی بوته، میزان قندهای محلول، میزان فنل، تانن، فلاونوئید و متابولیت نپتالاکتون (01/0 P≤) داشت. بیشترین میزان در اغلب خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی در فرمولاسیون 400 گرم در لیتر کیتوزان + 800 گرم در لیتر اسید هیومیک + 400 گرم در لیتر اسیدسیتریک مشاهده شد. بیشترین میزان نپتالاکتون نیز در فرمولاسیون 200 گرم در لیتر کیتوزان + 800 گرم در لیتر اسید هیومیک + 400 گرم در لیتر اسیدسیتریک حاصل شد.
نتیجه‌گیری: کاربرد محرکهای زیستی اسید هیومیک، اسید سیتریک و کیتوزان تأثیر مثبتی بر بهبود ویژگیهای رویشی و بویژه خصوصیات فیتوشیمیایی گیاه دارویی پونهسای گربه‌ای داشت.
هدف: تعیین اثر فرمولاسیون مختلف محرکهای زیستی کیتوزان، اسید هیومیک و اسیدسیتریک بر میزان نپتالاکتون و خصوصیات بیوشیمیایی پونهسای گربه‌ای بود.
روش بررسی: این تحقیق بر پایه طرح آماری بلوک کامل تصادفی (CRBD) در گلخانه تحقیقاتی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد‌دانشگاهی اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد (عدم استفاده از فرمولاسیون)، اسیدسیتریک، غلظتهای مختلف اسید هیومیک، فرمولاسیونهای ترکیبی دوگانه کیتوزان + اسیدسیتریک و فرمولاسیونهای ترکیبی سهگانه کیتوزان + اسید هیومیک + اسیدسیتریک بودند. ابتدا ریشه نشاها قبل از انتقال به گلدانها اعمال تیمار شدند و سپس حدود 20 روز بعد از کاشت طی 3 مرتبه به فاصله زمانی 15 روز یک‌بار، تیمارها بر روی سطح گیاه محلول‌پاشی شدند.
نتایج: نتایج نشان داد استفاده از فرمولاسیونهای مختلف اسید هیومیک، اسید سیتریک و کیتوزان تأثیر معنیداری بر ارتفاع بوته (05/0P≤)، تعداد ساقه فرعی، تعداد برگ، وزن خشک برگ، ساقه و اندام هوایی بوته، میزان قندهای محلول، میزان فنل، تانن، فلاونوئید و متابولیت نپتالاکتون (01/0 P≤) داشت. بیشترین میزان در اغلب خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی در فرمولاسیون 400 گرم در لیتر کیتوزان + 800 گرم در لیتر اسید هیومیک + 400 گرم در لیتر اسیدسیتریک مشاهده شد. بیشترین میزان نپتالاکتون نیز در فرمولاسیون 200 گرم در لیتر کیتوزان + 800 گرم در لیتر اسید هیومیک + 400 گرم در لیتر اسیدسیتریک حاصل شد.
نتیجه‌گیری: کاربرد محرکهای زیستی اسید هیومیک، اسید سیتریک و کیتوزان تأثیر مثبتی بر بهبود ویژگیهای رویشی و بویژه خصوصیات فیتوشیمیایی گیاه دارویی پونهسای گربه‌ای داشت.
نوع مطالعه: پژوهشی |
دریافت: 1395/9/28 | پذیرش: 1396/1/29 | انتشار: 1396/8/15
دریافت: 1395/9/28 | پذیرش: 1396/1/29 | انتشار: 1396/8/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |