سال 11، شماره 42 - ( 3-1391 )                   سال 11 شماره 42 صفحات 104-98 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Modarresi Chahardehi A, Ibrahim D, Fariza Sulaiman S, Aboulhassani F. Determination of Antimicrobial Activity of Various Extracts of Stinging Nettle (Urtica dioica). J. Med. Plants 2012; 11 (42) :98-104
URL: http://jmp.ir/article-1-165-fa.html
مدرسی چهاردهی امیر، ابراهیم داراه، فریضا سلیمان شیدا، ابوالحسنی فرید. بررسی اثر عصاره‌های الکلی گیاه گزنه (Urtica dioica L.) بر تعدادی باکتری‌های گرم منفی و گرم مثبت. فصلنامه گياهان دارویی. 1391; 11 (42) :98-104

URL: http://jmp.ir/article-1-165-fa.html


1- آزمایشگاه تحقیقاتی بیوتکنولوژی صنعتی، دانشکده زیست‌شناسی، دانشگاه ساینز مالزی ، amirmch@yahoo.com
2- گروه میکروبیولوژی، دانشکده زیست‌شناسی، دانشگاه ساینز مالزی
3- آزمایشگاه تحقیقاتی شیمی گیاهی، دانشکده زیست‌شناسی، دانشگاه ساینز مالزی
4- گروه جنین‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تهران
چکیده:   (8403 مشاهده)
مقدمه: گزنه‌ (Urtica dioica L.) گیاهی از خانواده Urticaceae که در کشورمان دارای کاربردهای فراوانی در درمان درد مفاصل و سرماخوردگی دارد. گیاه گزنه به فراوانی در شمال ایران و در سایه درختان و نزدیک به نهر آب‌ها یافت می‌شود. هدف: هدف از این تحقیق، بررسی خواص ضد‌میکروبی عصاره‌های الکلی گیاه گزنه بر روی تعدادی از باکتری‌های گرم منفی و مثبت و همچنین مخمر و قارچ (از نوع بیماری‌های پوستی) بود. روش بررسی: این تحقیق به صورت in vitro طراحی شد و از دو روش استخراج به منظور مقایسه و عصاره‌گیری پودر گیاه گزنه استفاده شد. خاصیت ضد‌میکروبی عصاره‌های گزنه ابتدا به روش انتشار پلیت در محیط مولر- هیلتون آگار بررسی شد و حداقل غلظت کشنده (MIC) ‌و مهارکنندگی (MBC) با استفاده از درصد غلظت‌های مختلف عصاره تعیین شد. نتایج: مقایسه عصاره‌های به دست آمده از دو روش استخراج‌گیری نشان داد که روش اول (استفاده از حلال‌های غیرقطبی تا قطبی) تأثیر بیشتری بر روی اثر مهاری رشد میکروب‌ها از جمله باکتری‌ها داشته و غلظت 100 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر در بیشتر عصاره‌ها به طور معنی‌داری توانسته اثر مهار بر روی رشد‌ باکتری‌های گرم مثبت داشته باشد. در این میان حداقل غلظت مهارکنندگی باکتری‌های باسیلوس سرﺋوس، باسیلوس سوبتیلیس و ویبریو پاراهمولایتیکوس به ترتیب 33/8، 33/8 و 13/0 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بود. اکثر عصاره‌های گیاهی در این آزمون، اثری بر روی مهار رشد میکروب‌ها نداشتند. نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان از عدم رشد دو باکتری مهم فساد مواد غذایی (Bacillus cereus و ‌Vibrio parahaemolyticus) شد و می‌توان چنین نتیجه گرفت که عصاره‌های به دست آمده از روش اول (قطبی به غیرقطبی) کارایی بیشتری نسبت به روش دوم نشان داده است.‌
متن کامل [PDF 310 kb]   (3731 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: فارماكوگنوزی و فارماسيوتيكس
دریافت: 1389/5/20 | پذیرش: 1390/2/28 | انتشار: 1391/3/31

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه علمی پژوهشی گیاهان دارویی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Medicinal Plants

Designed & Developed by : Yektaweb