سال 14، شماره 56 - ( 9-1394 )                   سال 14 شماره 56 صفحات 188-179 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Zare Hoseini R, Mohammadi Goltapeh E, Kalatejari S, Dehghani Mashkani M. Effect of Vermicompost and Fungi Inoculation on Growth Characteristics and Steviosid Content of Stevia rebaudiana Bert.. J. Med. Plants 2015; 14 (56) :179-188
URL: http://jmp.ir/article-1-1236-fa.html
زارع‌حسینی راضیه، محمدی‌گل‌تپه ابراهیم، کلاته‌جاری سپیده، دهقانی‌مشکانی محمدرضا. بررسی تأثیر ورمی کمپوست و تلقیح قارچ بر خصوصیات رشدی و میزان استویوزید گیاه دارویی شیرین برگ (Stevia rebaudiana Bertoni). فصلنامه گياهان دارویی. 1394; 14 (56) :179-188

URL: http://jmp.ir/article-1-1236-fa.html


1- کارشناسی ارشد باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران ، rzhosaeni@yahoo.com
2- استاد، گروه بیماری‌شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3- استادیار، گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
4- مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی، کرج، ایران
چکیده:   (5759 مشاهده)

مقدمه: با توجه به اهمیت گیاه دارویی شیرین برگ که گلیکوزیدهای آن در سال‌های اخیر به عنوان شیرین‌کننده طبیعی جایگزین ساکارز معرفی شده است، بررسی تأثیر کودهای زیستی بر رشد آن ضروری به نظر می‌رسد.

هدف: بررسی تأثیر ورمی کمپوست و قارچ‌های میکوریزا بر صفات رشدی و میزان ماده شیرین‌کننده استویوزید.

روش بررسی: آزمایش‌ها به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 12 تیمار در 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس به اجرا درآمد. در این آزمایش، عامل مقادیر ورمی کمپوست در چهار سطح شامل بستر پایه (خاک مزرعه + 15 درصد وزنی گلدان کود گاوی) به علاوه مقادیر 0، 10 درصد و 20 درصد ورمی کمپوست و نیز خاک مزرعه به عنوان شاهد و عامل تلقیح شامل تلقیح قارچ مایکوریزای (Gm) Glomus mosseae‌، اندوفیت ریشه Piriformospora indica (Pi) و عدم تلقیح قارچ (شاهد) بود.

نتایج: تیمارهای کودهای زیستی بر میزان ماده شیرین‌کننده استویوزید و همچنین اغلب پارامترهای مورد بررسی در ارتباط با عملکرد کمی تأثیر معنی‌داری داشتند (01/0 P ≤). بیشترین میزان کلروفیل برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه در تیمار‌های ورمی کمپوست 20 درصد و تلقیح با قارچ مایکوریزای mosseae Glomus به دست آمد. بیشترین میزان گلیکوزید استویوزید در زمان بلوغ رویشی و در زمان گلدهی در بستر کشت شاهد مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: کاربرد ورمی کمپوست تأثیر مثبت و معنی‌داری بر میزان کلروفیل و عملکرد پارامترهای رویشی داشت و بیشترین مقدار آنها در تیمار کاربرد توام ورمی کمپوست و تلقیح به دست آمد.

متن کامل [PDF 315 kb]   (2706 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: كشاورزی و اتنوبوتانی
دریافت: 1392/11/9 | پذیرش: 1394/7/7 | انتشار: 1394/9/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه علمی پژوهشی گیاهان دارویی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Medicinal Plants

Designed & Developed by : Yektaweb