Shirazi M, Fazeli M, Sultan Dallal M, Eshraghi S, Jamalifar H, Alamulhoda E. A comparative study on the Antimicrobial Effect of some Medicinal Herbal Extracts and Selective Antibiotics against the clinical Isolates of Helicobactor pylori. J. Med. Plants 2003; 2 (7) :53-60
URL:
http://jmp.ir/article-1-774-fa.html
شیرازی محمدحسن، فاضلی محمدرضا، سلطاندلال محمدمهدی، اشراقی سعید، جمالیفر حسین، علمالهدی الهامالسادات. بررسی اثر ضدمیکروبی 10 عصاره گیاهی بر روی هلیکوباکتر پیلوری و مقایسه آن با آنتیبیوتیکهای موثر انتخابی. فصلنامه گياهان دارویی. 1382; 2 (7) :53-60
URL: http://jmp.ir/article-1-774-fa.html
1- استادیارگروه پاتوبیولوژی، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- استادیار گروه بیوتکنولوژی، دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- دانشیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- استادیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
5- کارشناس ارشد میکروبشناسی، دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران
6- کارشناس ارشد میکروبشناسی، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده: (7678 مشاهده)
هلیکوباکترپیلوری باسیلی است گرم منفی، خمیده یا مارپیچی شکل که در قسمت Anthrum معده قرار گرفته و باعث گاستریت، زخم معده، زخم اثنیعشر و سرطان معده میگردد. در این تحقیق آزمونهای کشت، اوره آز و رنگآمیزی برای تشخیص عفونت هلیکوباکترپیلوری بر روی 150 نمونه بیوپسی معده انجام شد که از نمونههای فوق تعداد 91 نمونه (60 درصد) از نظر آلودگی با هلیکوباکترپیلوری مثبت بودند. حساسیت سویههای جدا شده، نسبت به آنتیبیوتیکهای جنتامایسین، سیپروفــلوکساسین، تتراســـایکلین، اریترومایسین، مترونیدازول و آموکسیسیلین به روش Disc diffusion تعیین گردید. سپس اثرات مهاری عصارههای گیاهی شیرینبیان (Glycyrrhiza glabra L.)، مریمگلی (Saliva officinalis L.)، مورد (Myrtus communis L.)، بومادران (Achillea millefolium L.)، کاسنی (Cichorium intybus L.)، نارنج (Citurs bigaradia L.)، افسنطین (Artemidia absinthium L.)، اسپند (Peganum harmala L.)، گلپر (Heraclim persicum Desf. ex Fischer) و شیطانزیتون (Melia ozedarach L.) بر روی هلیکوباکتر پیلوری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بهدست آمده در این تحقیق نشان داد که عصارههای گیاهی شیرینبیان، مریمگلی، مورد، افسنطین و شیطانزیتون بر رشد هلیکوباکترپیلوری اثر مهاری داشته ولی سایر عصارههای گیاهی اثر مهاری قابل توجهی نداشتند. تمامی سویههای جدا شده به جنتامایسین، تتراسایکلین و سیپروفلوکساسین حساس بودند در حـالیکه بهترتیب 70 و 72 درصد سویهها به اریترومایسین و آموکسیسیلین حساسیت نشان دادند و تنها 39 درصد سویهها به مترونیدازول حساس بودند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که برخی از گیاهان سنتی ایران میتوانند به عنوان درمان جایگزین عفونتهای حاصل از هلیکوباکترپیلوری بهکار روند.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
گياهان دارویی دریافت: 1381/1/15 | پذیرش: 1382/3/27 | انتشار: 1382/6/29